Homogemeenschap Kenia verdeeld over uitlatingen Obama

Nieuws

Homogemeenschap Kenia verdeeld over uitlatingen Obama

Homogemeenschap Kenia verdeeld over uitlatingen Obama
Homogemeenschap Kenia verdeeld over uitlatingen Obama

Aruna Dutt (IPS)

28 juli 2015

Aan het eind van zijn tweedaagse bezoek aan Kenia sprak de Amerikaanse president Obama ook even over homorechten en discriminatie. Maar Keniaanse LGBT-ers zijn verdeeld over de vraag of Obama's uitlatingen hun strijd zullen vooruithelpen of schaden.

‘Als je mensen anders behandelt, niet omdat ze iets verkeerd doen, maar omdat ze anders zijn, dan begin je vrijheden uit te hollen’, verklaarde Obama afgelopen zaterdag, tijdens een persconferentie samen met de Keniaanse president Uhuru Kenyatta.

Volgens sommigen is de steun van de Amerikaanse president aan homorechten in Kenia, waar op relaties tussen mensen van hetzelfde geslacht tot 14 jaar gevangenisstraf staan, in het verleden contraproductief geweest. Ze zou de Keniaanse bevolking meer homofoob hebben gemaakt.

Antihomo-organisaties als het Christian Professionals Forum beweren dat ze meer steun kregen na de uitspraken van Obama in 2013: waarschijnlijk omdat de bescherming van LGTB-gemeenschappen wordt gezien als een Amerikaanse waarde die aan een Afrikaanse samenleving wordt opgedrongen.

In een reactie op de woorden van Obama zei president Kenyatta zaterdag dat het in Kenia erg moeilijk is om homorechten in te stellen omdat de cultuur verschilt van die van de Verenigde Staten, en de samenleving dat niet aanvaardt. Daarom zou het een non-issue zijn voor de Keniaanse regering.

Brits kolonialisme

‘Er is geprobeerd om homoseksualiteit voor te stellen als westerse import, maar dat is ze niet’, zegt Charles Radcliffe, de VN-adviseur voor mensenrechten, seksuele geaardheid en genderidentiteit. ‘De enige westerse import in deze context zijn de homofobe wetten om LGTB-ers te straffen en het zwijgen op te leggen.’ Deze wetten dateren meestal uit het Britse kolonialisme in de 19de eeuw.

‘Obama pleitte voor menselijke, en niet per se westerse waarden. Je kan gerust tradities eren, en tegelijk garanderen dat iedereen – ook homo’s – beschermd worden tegen vooroordelen, geweld en onrechtvaardige straffen en discriminatie’, meent Radcliffe.

Hij raadt prominenten aan om zich te laten adviseren door leden uit de lokale homogemeenschap, omdat die het best weten welke interventies waarschijnlijk zullen helpen, en welke de zaken alleen maar moeilijker zullen maken.

‘LGBT-activisten staan vaak geïsoleerd in hun eigen land. Ze hebben de steun nodig van andere activisten, en van iedereen die campagne voert voor sociale gerechtigheid. De regering zou dat proces moeten versnellen, in plaats van tegenwerken.’

Radcliff merkt nog op dat je ‘verandering niet kunt aanmoedigen door stil te blijven.’

Corruptie

Volgens Jessica Stern, directeur van de International Gay and Lesbian Human Rights Commission, hebben LGBT-Kenianen jarenlang hun heroïsche strijd geleverd, maar hebben de extremisten deze kans aangegrepen om hun geloofwaardigheid te ondermijnen. ‘Alle Kenianen, homo en hetero, verliezen bij dit soort gespin in de media.’

‘De focus moet liggen op bekommernissen die onder de mat worden geveegd, zoals het gebrek aan politieaansprakelijkheid, misbruik door politie en leger, misbruik in Somalische en moslimgemeenschappen, en het harde optreden tegen ngo’s’, vindt Stern.

‘Als de mechanismen om de regering aansprakelijk te stellen zwak zijn, zullen allerhande mensenrechten in het gedrang komen. Keniaanse activisten van verschillende pluimage, ook diegenen die rond homorechten werken, klagen de corruptie binnen de regering aan.’

Volgens Human Rights Watch blijft Kenia gebukt gaan onder corruptie op alle regeringsniveaus.