'Hysterie' bij Argentijnse spaarders
Marcela Valente
15 mei 2008
Steeds meer Argentijnen halen hun spaarcenten van de bank en wisselen ze in voor dollars. Dat is het gevolg van het aanhoudende conflict tussen de regering en boerenorganisaties. Experts zeggen nochtans dat er geen reden is tot ongerustheid.
“De financiële crisis beantwoordt niet aan de economische werkelijkheid”, zegt Alejandro Vanoli, vicevoorzitter van de Nationale Beurscommissie. “In tegenstelling tot andere periodes in de Argentijnse geschiedenis is de fiscale situatie goed. Het financiële systeem bevat voldoende liquiditieit, de monetaire reserves bedragen meer dan 50 miljard dollar en er zijn middelen om de vervaldagen van de schuld aan te kunnen. Deze hysterie valt niet te rechtvaardigen.”
Exporttaks
De ongerustheid bij de spaarders ontstond na de voortdurende aanvaringen tussen boerenorganisaties en de centrumlinkse regering van president Cristina Fernández over de verhoging van de exporttaks op onder meer soja. Er kwamen stakingen en wegblokkades, waardoor voedseltekorten ontstonden in sommige steden.
Het conflict zit muurvast. Twintig dagen geleden nam economieminister Martín Lousteau ontslag, amper vier maanden na zijn aantreden. ‘s Anderendaags stonden lange rijen Argentijnen aan de wisselkantoren, mensen die hun spaarcenten in dollars wilden omzetten omdat ze die sterker achten dan de Argentijnse peso.
“Je weet nooit wat er morgen gebeurt”, zegt Susana Ramos, een spaarder die deze week dollars kocht met haar gespaarde peso’s. De laatste economische crisis ligt nog vers in het geheugen. Eind jaren ‘90 belandde het hele land in een recessie, de begrotingstekorten stapelden zich op, de deviezenreserves slonken zienderogen.
In 2001 explodeerde de situatie en moest de regering van Fernando de la Rúa halfweg haar mandaat opstappen. Kort voordien had de overheid de opvraging van banktegoeden aan banden gelegd en de wet afgeschaft waardoor de Argentijnen meer dan tien jaar lang één dollar hadden gekregen voor één peso. Door die liberalisering verloor de peso meteen veel zijn waarde. Voor één dollar moesten de Argentijnen ineens vier peso neertellen. Tienduizenden spaarders probeerden via de rechtbank aan hun geld te raken. Vandaag lopen er nog steeds enkele zaken van Argentijnen die de oorspronkelijke peso-waarde eisen.
Geruchten
Door de acties van de boeren gonst het van de geruchten over een nieuwe devaluatie en een verminderde beschikbaarheid van de bankdesposito’s. Totaal ongegrond, zeggen de exerpts, maar veel spaarders nemen het zekere voor het onzekere.
Mercedes Marcó del Pont, voorzitster van de staatsbank Banco Nación, verzekert dat de regering “de dollar niet zal laten ontsnappen”. De economie is de laatste vijf jaar met jaarlijks meer dan acht procent gegroeid, er is een begrotingsoverschot en de monetaire reserves zijn zo groot dat de Centrale Bank de waarde van de peso op peil kan houden. De Centrale Bank grijpt de laatste vier jaar voortdurend in om de schommelingen in de wisselkoersen te voorkomen. De koers van de dollar ten opzichte van de peso bleef daardoor stabiel.
Ook de openbare schuld loopt niet opnieuw uit de hand, zeggen de experts. Na de crisis van 2001 kon Argentinië twee jaar lang zijn schulden niet meer betalen. De uitstaande schuld stijgt nog wel maar trager dan het bruto binnenlands product (bbp). In 2002 bedroeg de openbare schuld 166 procent van het bbp, vandaag 56 procent.