‘Internationale onverschilligheid bedreigt levens in Hoorn van Afrika’
Hongersnood door aanhoudende droogte dreigt in Ethiopië, Kenia en Somalië
IPS
26 juli 2019
Meer dan vijftien miljoen mensen hebben behoefte aan hulp nu de droogte opnieuw toeslaat in Ethiopië, Kenia en Somalië. Maar de wereld trekt geen lessen uit de vernietigende droogtes die de regio in 2011 en 2017 troffen, stelt Oxfam.
In 2011 zorgde langdurige droogte voor een ernstige hongersnood
Tot nog toe is nog maar een derde van het geld gevonden dat nodig is om voldoende hulp te bieden in de regio, zegt Oxfam. Daardoor hebben hulporganisaties het moeilijk om de mensen ter plekke te bereiken en dreigt een nog grotere humanitaire crisis.
Door een aanhoudend gebrek aan neerslag zijn gewassen vernield en lijden 7,6 miljoen mensen in de drie landen ernstig honger
Door een aanhoudend gebrek aan neerslag zijn gewassen vernield en lijden 7,6 miljoen mensen in de drie landen ernstig honger. Dat miljoenen mensen hun huizen zijn ontvlucht door de conflicten en de honger, maakt de situatie nog ernstiger.
Toch konden er lessen getrokken worden uit de hongersnood in 2011, die aan 260.000 mensen het leven kostte. In 2017 werd daarom op grote schaal en snel gereageerd en kon een nieuwe hongersnood vermeden worden.
Mislukking in 2011
Miljoenen mensen zijn nog altijd aan het herstellen van de droogte in 2017, maar de huidige internationale respons op de droogte is veel minder snel.
“We weten uit de collectieve mislukking van 2011 dat we snel en beslissend moeten optreden om levens te redden”, zegt Lydia Zigomo, regionaal directeur voor Oxfam in de Hoorn van Afrika. “Maar de internationale belofte dat het nooit meer zou mogen gebeuren is aan het veranderen in onverschilligheid. Opnieuw zijn het de armste en meest kwetsbare mensen die het gelag betalen.”
Volgens Zigomo moet er snel ingegrepen worden om een hongersnood af te wenden. “We kunnen niet wachten tot de beelden van ondervoede mensen en dode dieren onze televisieschermen overspoelen”, zegt ze. “We moeten nu in actie schieten om een ramp te vermijden.”
Halima Adan van de locale ngo Save Somali Women and Children zegt dat medewerkers op het terrein doen wat ze kunnen, maar dat het gebrek aan middelen ze erg beperkt. “We worden elke dag geconfronteerd met de crisis en we schrapen alle mogelijk middelen bijeen”, zegt ze. “Maar zonder voldoende middelen en steun zijn onze handen gebonden.”