Nieuwe linkse president wil eigenzinnige koers varen
Kintto Lucas
16 januari 2003
De openingstoespraak van de nieuwe president van Ecuador, Lucio Gutiérrez, leek gisteren (woensdag) sterk op die van zijn Braziliaanse collega Luiz Inácio Lula da Silva. Net als in Brazilië draagt de nieuwe regering in Ecuador de strijd tegen de honger hoog in het vaandel. Gutiérrez parafraseerde Lula toen hij zei dat elke burger een ontbijt, een middag- en een avondmaal zou hebben. Echo's ook van de retoriek van de progressieve beweging in Argentinië toen de voormalige kolonel beloofde dat het nieuwe beleid ons zal toelaten om de sociale schuld van Ecuador te betalen.
De toespraak van de nieuwe president was eten en drinken voor al wie in Ecuador van een betere toekomst droomt. Een greep uit de grote koekjestrommel van kolonel Gutiérrez: een reductie van de armoede, de uitroeiing van de corruptie, een beter functionerend gerecht, meer economische competitiviteit en een beter milieubeheer.
Over de concrete uitvoering van die algemene doelstellingen liet de nieuwe president zijn 1300 toehoorders - onder wie de presidenten van Bolivia, Chili, Colombia, Cuba, Peru en Venezuela - in het ongewisse. Hij nodigde alle segmenten van de Ecuadoraanse samenleving uit tot een debat over de invulling ervan. Er komt, als het parlement daarmee instemt, een referendum over de toekomst van het land. De volksraadpleging wordt voorafgegaan door een nationale dialoog, die gepland is voor 21 tot 23 januari. Al wie in Ecuador iets te betekenen heeft (politieke partijen, de Kerk, het leger, sociale bewegingen, vakbonden, boerenorganisaties, inheemse verenigingen en zakengroepen) kunnen dan hun diagnoses en hun remedies voorstellen. We zullen de conclusies (van de nationale dialoog) verzamelen en ze aanbieden in een referendum, beloofde de nieuwe president.
Gutiérrez riep de 12,5 miljoen Ecuadoranen op om een optimistische kijk te bewaren en zich achter de hervormingen te scharen. De veranderingen zullen er komen ondanks het feit dat de machtigen ertegen gekant zijn. Aan zijn rijke landgenoten had hij de boodschap om slecht te slapen zolang er één hongerige overblijft in het land.
In de internationale arena wil Gutiérrez in de eerste plaats de Gemeenschap van Andeslanden (CAN), bestaande uit Ecuador, Bolivia, Colombia, Peru en Venezuela versterken. Verder wil hji de onderhandelingen in buurland Colombia steunen. Hij is niet tegen de pan-Amerikaanse Vrijhandelszone FTAA, een project waar de VS op aandringen, maar wil eerst dat de Zuid-Amerikaanse economische integratie iets voorstelt.
Het is nog maar de vraag om Gutiérrez zijn ambitieuze doelstellingen kan waarmaken. De president moet rekening houden met een parlement waarin de oppositie het overwicht heeft en met een coalitie die erg bont is. De oppositie bestaat uit de rechtse Sociaal-Christelijke Partij, twee centrumpartijen, het sociaal-democratische Democratisch Links en de Socialistische Partij. De parlementsleden die aan de kant van de aantredende regering van Gutiérrez staan, vertegenwoordigen de alliantie van zijn Partij voor een Patriottische Samenleving en de Pachakutik-beweging en daarnaast ook nog de marxistisch geïnspireerde Democratische Volksbeweging en de populistische Ecuadoraanse Roldosista-Partij.
Na de inauguratie toog Gutiérrez aan het werk in het presidentieel paleis, waar hij per decreet zijn nieuwe minister benoemde. De regering bevat twee inheemse leiders: Nina Pacari wordt minister van Buitenlandse Zaken en Luis Macas krijgt Landbouw.