Obama oogst kritiek met weigering landmijnenverdrag
Jim Lobe
26 november 2009
Mensenrechtenorganisaties zijn niet te spreken over de weigering van de Amerikaanse president Barack Obama om een internationaal verdrag tegen landmijnen te tekenen. Obama ontvangt volgende maand de Nobelprijs voor de vrede.
De U.S. Campaign to Ban Landmines (USCBL), een coalitie van groeperingen die zich inzetten tegen het gebruik van landmijnen, noemt de beslissing van de regering-Obama “schokkend.”
“Deze beslissing mist visie, medeleven en gezond verstand, en staat haaks op de zelfverklaarde nadruk van de regering-Obama op multilateralisme, ontwapening en humanitaire zaken”, zegt Steve Goose van Human Rights Watch.
Ook uit eigen rangen kreeg Obama sterke tegenwind. De Democratische Senator Patrick Leahy, die begin jaren negentig de campagne aanvoerde tegen de export van Amerikaanse landmijnen, noemde de beslissing “een falen van het Amerikaanse leiderschap.” Volksvertegenwoordiger Jim McGovern sprak van een “grote belediging van de internationale gemeenschap die onze inspanningen op het vlak van ontmijning en hulp aan overlevenden ver overschaduwt.”
Republikeinse overwinning
De beslissing wordt gezien als een overwinning voor het Pentagon, dat zich al lang verzet tegen het verdrag, en van Republikeinen die gekant zijn tegen elk internationaal verdrag dat de bewegingsruimte in Washington aan banden legt.
De beslissing dreigt voor nog meer frustratie te zorgen bij de achterban van Obama, die een sterkere breuk met de politiek van George Bush had verwacht. Obama’s voorstanders hameren erop dat de president het schip langzaam maar zeker in de juiste richting duwt.
Timing
“Wat we nu te zien krijgen, is naar mijn mening een regering die oprecht gelooft in multilateralisme en internationale samenwerking, maar die geconfronteerd wordt met de harde grenzen van de binnenlandse politiek en realiteit”, zegt Heather Hurlburt van het National Security Network in Washington.
“Het is meer een kwestie van timing dan van engagement”, zegt ook Don Kraus van de organisatie Citizens for Global Solutions. “Er is een beperkte capaciteit als het gaat om wat je de regering en de Senaat kunt laten doen op een gegeven tijdstip.”
Door de weigering blijft de VS een van de 39 landen die het verdrag niet ondertekend hebben. Ironisch genoeg gedragen de VS zich wel in overeenstemming met de meeste bepalingen van het verdrag. Het land heeft sinds 1991 geen antipersoonsmijnen meer ingezet, heeft de export ervan verboden in 1992 en is met de productie ervan gestopt in 1997. Washington heeft ook al 1,5 miljard dollar uitgegeven aan ontmijning