Wetenschappers ontdekken verminderde darmmicrobiota bij beren die menselijk voedsel eten

Een Amerikaanse zwarte beer in het Jasper National Park in Canada.

Thomas Fuhrmann (CC BY-SA 4.0)

Onderzoekers van de North Carolina State University en Northern Michigan University ontdekten dat wilde beren die veel bewerkte voedingsmiddelen consumeerden, veel minder diversiteit lieten zien in de microbiële ecosystemen van hun darmen (het geheel van bacteriën dat zich in het maag-darmstelsel bevindt).

‘We wilden weten of hetzelfde geldt voor dieren in het wild, vanwege de toenemende overlap tussen leefgebieden van mensen en gebieden waar dieren in het wild leven.’

‘We weten dat een “westers” dieet de microbiële diversiteit in de darmen van mensen, muizen en andere soorten kan verminderen, wat een mogelijk nadelig effect heeft op hun gezondheid’, zegt Erin McKenney, coauteur van de studie en assistent-hoogleraar toegepaste ecologie bij NC State. ‘We wilden weten of hetzelfde geldt voor dieren in het wild, vanwege de toenemende overlap tussen leefgebieden van mensen en gebieden waar dieren in het wild leven. Het kan namelijk invloed hebben op hun vermogen om voedingsstoffen uit hun traditionele, wilde dieet te halen als ze stoppen met het eten van menselijk voedsel.’

‘Om te zien of dit inderdaad geldt voor dieren in het wild, wilden we de impact die menselijke voeding heeft op het darmmicrobioom van wilde zoogdieren, en specifiek zwarte beren, beoordelen’, vertelt hoofdauteur van de studie Sierra Gillman, PhD-student aan de Universiteit van Washington.

De studie werd gepubliceerd in het Journal of Mammalogy.

Darmmonsters

De onderzoekers voerden de studie uit in de staat Michigan, waar het jagers is toegestaan om beren te “lokken” door grote hoeveelheden menselijk voedsel, zoals suikerhoudende ontbijtgranen en snoep, achter te laten. Jagers kunnen dit weken of maanden achtereen doen op specifieke locaties om beren steeds opnieuw naar die plekken te lokken. Hierdoor volgen sommige beren gedurende een langere periode een dieet dat rijk is aan menselijk, sterk bewerkt voedsel.

De onderzoekers werkten samen met gidsen die in het gebied werken om haarmonsters en darmmonsters van de wilde berenpopulatie te verzamelen. Uiteindelijk konden ze monsters van in totaal 35 beren verzamelen.

De onderzoekers analyseerden vervolgens het haar van de beren, waardoor ze het langetermijndieet van elk dier konden beoordelen. Zo zagen ze in hoeverre elke beer suiker en maïs consumeerde, die vaak in bewerkte voedingsmiddelen voorkomen.

Daarnaast verwerkten de onderzoekers de darmmonsters om het aantal verschillende soorten microben te identificeren in het microbioom van elke beer en hoeveel van elk type microbe aanwezig was.

Darmbiodiversiteit

Beide maten van darmbiodiversiteit waren aanzienlijk lager bij beren die meer bewerkt voedsel hadden gegeten. ‘Zo ontdekten we dat hoe meer menselijk voedsel zwarte beren eten, en hoe langer ze dat eten, hoe minder divers hun darmmicrobioom is’, vertelt Gillman.

‘Hoe meer menselijk voedsel zwarte beren eten, en hoe langer ze dat eten, hoe minder divers hun darmmicrobioom is.’

‘Suiker is heel licht verteerbaar’, zegt McKenney. ‘Veel bacteriën kunnen het consumeren. In de praktijk betekent dit dat bewerkte menselijke voedingsmiddelen in feite minder voedingsstoffen leveren aan bacteriën die gespecialiseerd zijn in het afbreken van vezels of andere microtoegankelijke koolhydraten. Die specialistische bacteriën hebben moeite om te concurreren met de andere bacteriën om suiker, en hun niche in het voedselweb is niet houdbaar als beren niet genoeg van hun traditionele dieet eten. We denken dat dit een van de manieren is waarop de diversiteit van de darmmicrobiota vermindert.’

‘En als de darmbiodiversiteit eronder lijdt wanneer beren meer menselijk voedsel gaan consumeren, wordt het moeilijker voor ze om evenveel voedingsstoffen te halen uit niet-menselijk voedsel als ze terugkeren naar een “wild” dieet, vervolgt McKenney. ‘We weten niet hoe snel microbiële soorten die bijvoorbeeld vezels afbreken, weer terugkeren.’

‘Nu we dit verband tussen het eten van menselijk voedsel en microbiële biodiversiteit hebben geïdentificeerd, is extra onderzoek nodig om te bepalen wat dit betekent voor de gezondheid van deze dieren – en mogelijk andere dieren, zoals wasberen, marters, herten en hazen’, besluit Gillman.