Ontvoerde Amerikanen in Jemen in goede gezondheid
‘De twee Amerikaanse toeristen zijn in goede gezondheid en worden goed behandeld, als gasten.’ Dat zegt de jemenitische freelance journalist en Times-correspondent Mohammed Al-Asaadi. Hij slaagde erin om het mobiel nummer te krijgen van de gijzelnemers.
Op 24 mei werden twee toeristen –een man en een vrouw- op weg van de hoofdstad Sana’a naar Al HOudeida ontvoerd door een bewapende groep. De gijzelnemers zijn van de Shardah stam, en eisen de vrijlating van Mahmoud Shardah, een direct familielid die gevangen zit op verdenking van moord.
‘De kidnappers betreuren dat ze tot deze actie moesten overgaan, en zijn er niet fier op. Maar het was volgens hen de enige manier om tot een overeenkomst te komen’, aldus Al-Asaadi.
Mahmoud Shardah had –tijdens een gevecht- een lid van een andere stam gedood. Maar die zaak was gesloten en de familie van het slachtoffer was gecompenseerd via een overeenkomst tussen de twee stammen. ‘Ze nemen het niet dat Mahmopud Shardah toch opgepakt werd en veroordeeld tot tien jaar celstraf. Ze nemen het evenmin dat hun eis tot dialoog met de minister van Binnenlandse Zaken, die van hun eigen regio is, onbeantwoord bleef’, legt Al-Asaadi uit.
Al-Asaadi denkt dat de zaak niet lang zal duren en meer dan waarschijnlijk tot een goed einde zal komen voor de gegijzelden. ‘Er zal een soort van compromis beloofd worden om de zaak van Mahmoud Shardah te behandelen. De regering zal daar geen gevolg aan geven, en dus zullen deze dingen opnieuw gebeuren.’
‘Ontvoeringen zijn niet vreemd in Jemen, helaas, maar dit is nog niet eerder gebeurd in deze regio, bij een stam die normaal als vreedzaam tegenover buitenstaanders wordt gezien en toch een zeker niveau van beschaving heeft. De stammen in deze regio vechten tegen elkaar, niet tegen outsiders. Uit de informatie die we hebben, is duidelijk af te leiden dat deze ontvoering zeer nauwkeurig werd voorbereid. Ze hebben zich verschalkt in een zeer bergachtige regio waar je moeilijk doorgang krijgt, en ze verhuizen van het ene dorp naar het andere. Dit is wat mij betreft een heel droevig en tragisch incident.’