Mali, Irak en Centraal-Afrikaanse Republiek zijn hotspots
Rode Kruis: Klimaatverandering slaat onevenredig hard toe in conflictlanden
Conflictlanden worden vaak extra hard getroffen door de klimaatverandering, zegt het Internationale Rode Kruis. Tegen 2050 zullen zeker 200 miljoen mensen hulp nodig hebben.
Van de twintig landen die het meest kwetsbaar zijn voor klimaatverandering, verkeert de meerderheid in oorlog. De dubbele dreiging verdrijft mensen uit hun huizen, ontwricht de voedselproductie en treft de gezondheidszorg.
Tegen het einde van dit decennium zal 20 miljard dollar nodig zijn om aan de humanitaire noden te voldoen, zegt het Internationale Rode Kruis (ICRC) in een rapport.
En in 2050 zullen jaarlijks 200 miljoen mensen internationale humanitaire hulp nodig hebben, een verdubbeling tegenover vandaag.
‘Een ongebreidelde klimaatverandering zal het aantal mensen in nood exponentieel doen groeien – en humanitaire organisaties zijn nu al niet in staat om in de humanitaire behoeften te voorzien.’
‘De klimaatverandering is wreed. Hoewel ze overal voelbaar zal zijn, zullen de meest verlammende gevolgen ervan gedragen worden door de meest kwetsbaren ter wereld’, zegt Catherine-Lune Grayson, klimaatexpert bij het ICRC. ‘We zijn elke dag getuige van de impact van klimaatschokken en de aantasting van het milieu op gemeenschappen die ook door conflicten zijn getroffen. Hun aanpassingsvermogen wordt radicaal uitgehold door geweld en instabiliteit. Deze schokken kosten levens.’
Droogte, overstromingen en migratie
Zuid-Irak, Noord-Mali en de Centraal-Afrikaanse Republiek zijn drie typische hotspots, schrijft het ICRC in een rapport. In de Centraal-Afrikaanse Republiek getuigen mensen over spanningen tussen boeren en herders door het steeds meer veranderlijke weer. Het land is ook getroffen door overstromingen.
In het noorden van Mali en Irak wordt vooral de toegang tot water en voedsel bemoeilijkt, en wordt het economisch moeilijker. In Mali beschrijven boeren de toenemende droogte, afgewisseld met hevige regenbuien, die steeds meer mensen aanzetten om naar het zuiden of naar de steden te trekken.
In Irak kwamen zandstormen tot 1990 maar zo’n 25 keer per jaar voor - in 2013 waren dat er zo'n 300.
‘Een ongebreidelde klimaatverandering zal het aantal mensen in nood exponentieel doen groeien – en humanitaire organisaties zijn nu al niet in staat om in de humanitaire behoeften te voorzien’, zegt Grayson. ‘Klimaatrisico’s kunnen leiden tot een terugval in de ontwikkeling en tot de ineenstorting van het systeem, vooral in fragiele en door conflicten getroffen staten, die momenteel ook het meest verwaarloosd worden in de klimaatactie.’