Stijgende voedselprijzen bemoeilijken de strijd tegen de honger
In een toespraak voor het Europese parlement wees WFP-directrice Josette Sheeran vanmiddag op de impasse waarin de wereld is terecht gekomen door een samenloop van op te lossen problemen.
Die impasse wordt veroorzaakt door vier factoren: de stijgende voedselprijzen, aangewakkerd door de stijgende energieprijzen en de competitie tussen biobrandstoffen en voedsel enerzijds. En anderzijds de stijgende vraag naar voedsel door economische groei in sommige ontwikkelingslanden maar de dalenden productiviteit door klimaatopwarming, droogtes en overstromingen. De reserves zijn in 30 jaar nooit zo laag geweest en de markten bijzonder gevoelig voor speculatie.
Die hogere voedselprijzen hebben de afgelopen weken al voor sociale onrust gezorgd in Burkina Faso, Kameroen, Senegal en Marokko. Omwille van het grotere risico op droogtes en overstromingen, omwille van de opwarming, verwacht men in meer dan veertig ontwikkelingslanden, vooral sub-Sahara Afrika, een aanzienlijke afname van de landbouwopbrengsten.
Vooral de armste gezinnen komen echt in de problemen en eten nog minder. Het gevolg is nog grotere ondervoeding van baby’s en kinderen. En die ondervoeding zorgt voor een negatieve spiraal van deficiënte gezondheid, langdurige armoede en zwakke economische dynamiek. 5,1 miljard mensen leven vandaag in ontwikkelingslanden, waarvan 1 miljard het moet stellen met minder dan één dollar per dag. 854 miljoen mensen leven met honger, 170 miljoen hiervan zijn ondervoede kinderen. Hoewel nog steeds 75 procent van de armen op het platteland wonen, groeit ook de armoede in de steden.
Het WFP, dat zijn budget voor 2008 geschat had op 2,9 miljard dollar, heeft door die hogere prijzen minstens een half miljard dollar meer nodig om de goedgekeurde projecten te kunnen realiseren. Dit bedrag houdt nog geen rekening met nieuwe noden die er wellicht zullen rijzen door deze situatie. De geplande projecten voorzien voedselhulp voor 73 miljoen mensen in 78 landen.
Het fenomeen maakt duidelijk hoe beleidsmakers vandaag worden geconfronteerd met problemen die almaar complexer worden, zich tegelijk aandienen en dringend om een oplossing vragen, aldus het WFP.