Tour de Congo: wielergekte in Afrika
Renée Dekker
24 juni 2013
In de Democratische Republiek Congo wordt deze maand de eerste internationale wielerronde van het land – Tour de Congo – georganiseerd. Zestig deelnemers uit tien verschillende landen zullen een 900 kilometer lange tocht in negen etappes afleggen. De tour moet Congo op de kaart zetten als wielerland en als organisator van officiële (sport-) evenementen.
Afgelopen woensdag ging de wielerronde van start in Matadi, een havenstad aan de Congo. Daarna gaat de tour landinwaarts naar Kikwit, om vervolgens terug westwaards te keren naar de Congolese hoofdstad Kinshasa, waar de slotceremonie gepland is op 30 juni – de nationale Onafhankelijkheidsdag.
<iframe src="https://maps.google.be/maps/ms?msid=211252992741114700573.0004dfe4aa515c01143aa&msa=0&hl=nl&ie=UTF8&t=m&ll=-5.11283,16.138916&spn=5.403664,6.580811&z=7&output=embed" frameborder="0" marginwidth="0" marginheight="0" scrolling="no" width="600" height="494"></iframe>
Tour de Congo weergeven op een grotere kaart
Tour met een Congolees vleugje
De winnaar van de ronde zal zich – net als zijn Franse tegenhanger – hullen in het geel. Verder zijn de gelijkenissen met de Tour de France ver te zoeken. In Congo is slechts 3.000 kilometer van het totale net van 153.000 kilometer wegen verhard, waardoor de tour voor zowel deelnemers als organisatoren een grote sportieve en logistieke uitdaging is. De ronde zal niet gefilmd kunnen worden vanuit volgauto’s, drone-vliegtuigjes zullen deze taak vervullen. Er is al kritiek geuit op de chaotische organisatie van de tour: zo verloren de Congolese tourdeelnemers de eerste dag volgens Radio Okapi tien minuten omdat ze de locatie van de startlijn niet konden vinden.
Ronde moet imago DRC opvijzelen
Niet alleen België is wielergek. Wielersport was ooit de populairste sport na voetbal in de DRC, maar de economische malaise vervaagde deze voorliefde. De Congolese regering wil met de Tour de Congo niet alleen de wielergekte een nieuw leven in blazen, maar wil vooral ook het eenzijdige beeld van Congo als arm, door conflicten geplaagd land in het buitenland bijstellen. De ronde wordt daarom in het relatief ontwikkelde en vredige westen van het land georganiseerd. Sylvestre Mutayo – voorzitter van de Congolese wielerbond – verklaarde tegen BBC News dat zijn land ‘zal tonen aan de wereld dat we de nodigde infrastructuur hebben en dat onze mensen vriendelijk en gastvrij zijn. We staan open voor toerisme.’
De grootste geldschieter achter het project is dan ook de overheid zelf, zij het met steun van sponsorbedrijven. Het is het grootste sportevenement in Congo sinds Mohammed Ali in 1974 George Foreman versloeg tijdens een historische bokswedstrijd. De kosten van het duurste sportevenement in de Congolese geschiedenis bedragen volgens The Guardian ongeveer 1 miljoen dollar.
Symbolische deelname Rwandese renners
In de tour doen naast enkele Fransen voornamelijk Afrikanen mee: renners uit Benin, Burkina Faso, Republiek Congo (Congo Brazzaville, buurland van de DRC), Ivoorkust, Rwanda, Tanzania, Togo en Oeganda. De deelname van Rwanda heeft een hoge symbolische waarde, vanwege de aanhoudende conflicten in het oosten van Congo waarin de Rwandese regering vermoedelijk betrokken is. Het Rwandese team bleef ook bij de Congolezen niet onopgemerkt. Zo vertelde een verongelijkte toeschouwer Sport News TV het volgende na de etappewinst van Emmanuel Rudahunga: ‘Rwanda verslaat ons op alle vlakken: in boksen, voetbal, gewapende conflicten en nu ook al wielrennen’. De wielergekte lijkt helemaal terug in Congo.