Een tiental actievoerders van Greenpeace heeft post gevat bij wengéhout uit de Congolese Evenaarsprovincie, dat opgeslagen ligt in Antwerpen. De partij wengéhout bedraagt 50 kubieke meter, heeft een marktwaarde van ongeveer 45.000 euro en is afkomstig uit roofbouw.
Wengé is een donkere en gevlamde houtsoort die wordt gebruikt bij parketten, trappen, inlegwerk en meubels. De in Antwerpen gestockeerde boomstammen werden gekapt door het bedrijf ITB in het gebied rond het Tumbameer, dat bekendstaat om zijn biodiversiteit.
Bij de recente herziening van de wettelijkheid van de kapvergunningen, die er kwam op vraag van de Wereldbank, werden de vergunningen van dit houtbedrijf ongeldig verklaard voor de ontginning van twee gebieden in de Evenaarsprovincie.
Gerechtsdeurwaarder
Nadat een gerechtsdeurwaarder de aanwezigheid van dit hout officieel heeft vastgesteld, zal het dossier naar de Belgische milieupolitie gaan. ‘De zaak die we aan de bevoegde Belgische autoriteiten overmaken, toont aan op welke manier de exploitatie van hout gebeurt in de DR Congo. De problemen met de overheid maken dat houtbedrijven bijna volledig hun gang kunnen gaan’, zegt An Lambrechts, verantwoordelijke voor de bossencampagne van Greenpeace.
Enkele dollars per boom
De lokale bewoners hebben nauwelijks baat bij de houtkap, ze krijgen vaak slechts enkele dollars voor de bomen die ITB gekapt heeft op hun grondgebied. ‘De huidige bosontginning brengt nauwelijks ontwikkeling voor de lokale bevolking. Niet alleen ziet ze haar kostbare houtsoorten als wengé, sapeli en afrormosia geroofd, de houtkap heeft ook de verwoesting van hun velden tot gevolg en leidt tot sociale conflicten.’
Greenpeace vraagt de Congolese autoriteiten om het moratorium op de uitreiking van nieuwe vergunningen te handhaven en de resultaten van de herziening van de bostitels te bevestigen door daadwerkelijk de kapvergunningen te schrappen die bij deze recente herziening niet werden omgezet.
Europese wetgeving
Het dossier dat Greenpeace aan het licht brengt, illustreert ook treffend het gebrek aan een Europese wetgeving op het vlak van houtimport. De EU biedt haar lidstaten geen wettelijk instrument om te verhinderen dat illegaal gekapt hout hun grondgebied bereikt. Daardoor moeten de Belgische autoriteiten de nodige creativiteit aan de dag leggen in hun strijd tegen de verwoesting van de Congolese bossen.
Lees ook het dossier ‘Het woud is Congo’s grootste armoedebestrijder’