Vissersvloot laat jaarlijks enorme hoeveelheid vislijnen en netten achter in oceanen

Nieuws

Vernietigend effect op het zeeleven

Vissersvloot laat jaarlijks enorme hoeveelheid vislijnen en netten achter in oceanen

Vissersvloot laat jaarlijks enorme hoeveelheid vislijnen en netten achter in oceanen
Vissersvloot laat jaarlijks enorme hoeveelheid vislijnen en netten achter in oceanen

IPS

21 oktober 2022

Elk jaar worden enorme hoeveelheden vistuig in de oceanen gedumpt, met langdurige gevolgen, blijkt uit wereldwijd onderzoek. Netten, vislijnen en haken kunnen nog tientallen jaren een vernietigend effect hebben op het zeeleven.

Commerciële vissers laten heel wat afval achter in de oceanen en dat heeft ernstige gevolgen voor het zeeleven.

Pixabay

Volgens het onderzoek onder leiding van het Australische nationale wetenschapsbureau CSIRO gaat bijna 2 procent van het commerciële vistuig verloren of wordt het weggegooid. Zo vormt het niet alleen een belangrijke bijdrage aan de plasticvervuiling van de oceanen, maar ook een ernstige bedreiging voor het zeeleven.

Jaarlijks komen zo bijna 14 miljard haken en 25 miljoen fuiken en vallen in de oceanen terecht, naast 78.000 vierkante kilometer aan visnetten. Daarbij komt jaarlijks nog eens bijna 740.000 kilometer aan lijnen - goed voor achttien keer de omtrek van de aarde.

Interviews

De wetenschappers gingen voor hun schattingen uit van 450 interviews met vissers in zeven landen over de hele wereld, waaronder de VS, Indonesië en Marokko. In de enquêtes werd gevraagd naar de belangrijkste soorten vistuig, hoeveel er jaarlijks werd gebruikt en verloren. Die cijfers werden gecombineerd de wereldwijde cijfers over visserij.

‘De gegevens die zijn verzameld om deze schattingen te maken, kwamen rechtstreeks van vissers zelf om ons inzicht te geven in verliezen aan vistuig bij de bron’, zegt Kelsey Richardson, hoofdauteur van het artikel. ‘We zien de inspanningen wereldwijd wel toenemen om het afval te vermijden, en verbeteringen in technologieën, onder meer om vistuig te markeren, te volgen en terug te vinden.’

Het onderzoek is verschenen in het tijdschrift Science Advances.