'VN-Forum over bossen mager beestje'
Steven van Krimpen
17 maart 2002
De milieubeweging en de vertegenwoordigers van
inheemse volkeren zijn erg ontgoocheld over het resultaat van het VN-Forum
over Bossen, dat vrijdag werd afgerond in New York. Het forum moet de violen
van 's werelds milieu- en bosbouwministers op mekaar afstemmen ter
voorbereiding van de belangrijke Wereldtop over Duurzame Ontwikkeling, eind
augustus in Johannesburg. Donderdag namen de milieuministers een
slotverklaring aan, die een reeks voorstellen bevat om het duurzame
bosbeheer wereldwijd te promoten. De tekst bewijst volgens Greenpeace echter
dat er een manifest gebrek aan politieke wil bestaat om de 'longen van de
wereld' gezond te houden.
Slechts twee procent van de bossen in de wereld - zo’n 81 miljoen hectare -
verdienen het certificaat van duurzame bosbouw, zo blijkt uit cijfers van de
Verenigde Naties. Die twee procent staat bijna volledig in de
industrielanden. Zo’n vier miljard hectaren bos en woud worden dus op
onduurzame wijze beheerd. Er is een gebrek aan politieke wil om de trend om
te buigen, zegt Martin Kaiser van Greenpeace. Het grote publiek wil maar
niet begrijpen dat de vernietiging van het bosbestand in de wereld
onverdroten doorgaat.
De stijgende vraag naar hout (een gevolg van de groei van de economie en de
wereldbevolking) vreet aan sneltempo natuurlijke wouden weg. Vijfenzestig
procent van de houtkap gebeurt momenteel nog steeds in natuurlijke bossen.
Het aandeel van de plantages in de houtproductie stijgt weliswaar elk jaar
gestaag, maar tegen het huidige tempo zal het aandeel van de natuurlijke
wouden tegen 2040 amper gedaald zijn tot 54 procent, zegt het Australische
Bureau voor Landbouw en Grondstoffeneconomie. En dat is ruim onvoldoende om
de longcapaciteit van de aarde op peil te houden.
Vijf maanden voor Johannesburg gedragen de ministers van bosbouw zich
onverantwoordelijk, vindt Gudrun Henne, een bosexpert van de milieugroep
Greenpeace. Dit is slecht nieuws voor de inheemse volkeren, de fauna in de
bossen en het milieu. Er komt geen extra geld voor de ontwikkelingslanden,
geen akkoord over de Conventie over Biologische Diversiteit van 1992 en het
idee om het beheer van wouden over te laten aan inheemse volkeren kan op
geen enkele steun rekenen.
Eén van de uitgangspunten van de slotverklaring is dat bossen beter
overleven als de mensen die erin wonen, betrokken worden bij het beheer.
Alle beloftes ten spijt is er een gebrek aan financiële middelen en
beslissingsmacht voor een daadwerkelijke participatie van de inheemsen,
zegt Rocio Velandia van Asociacion Napguana, een lid van de Internationale
Alliantie van Inheemse Volkeren en Stammen. Lambert Okrah van het Instituut
voor Culturele Zaken-Ghana wil in Johannesburg garanties zien voor de
rechten van inheemse en andere gemeenschappen die in een bosrijke omgeving
wonen.
Volgens de milieugroepen bevat de ministeriële verklaring evenmin
verbintenissen om nieuwe reservaten in te richten en de bestaande reservaten
te beschermen. Ook voor het probleem van de verwoestijning worden geen
concrete oplossingen geformuleerd.
Steven van Krimpen