Grote gevolgen voor voedselvoorziening en wereldeconomie
Waterkringloop uit balans: vraag binnenkort 40% groter dan aanbod
De wereldwijde waterkringloop raakt steeds meer uit balans en dat heeft enorme gevolgen voor de wereldeconomie en de voedselproductie. ‘We moeten water opnieuw waarderen’, zeggen experts van de Global Commission on the Economics of Water (GCEW).
De waterkringloop: het is verplichte kost voor elke leerling in de lagere school. Maar die kringloop komt in de hele wereld steeds meer in de problemen, waarschuwt de Global Commission on the Economics of Water in een nieuw rapport. Onze vraag naar water zal in 2030 al 40% groter zijn dan het aanbod, omdat watersystemen steeds meer onder druk komen.
Groen water
De bestaande modellen gaan er van uit dat een doorsnee mens 50 tot 100 liter water per dag nodig heeft om gezond en hygiënisch te leven. Maar in werkelijkheid is er 4000 liter per dag nodig, stelt de commissie, om ook in voldoende voeding en een comfortabel leven te voorzien.
Het traditionele model van de waterkringloop kijkt bovendien vooral naar “blauw water”: reserves in rivieren, meren en grondwaterlagen. De rol van “groen water” in bodems en plantenleven werd grotendeels verwaarloosd. Nochtans speelt dat groen water een belangrijke rol, niet alleen in de watervoorziening maar ook in de opslag van CO2.
Bijna de helft van alle neerslag op land is afkomstig van gezonde natuurlijke gebieden die water in de atmosfeer pompen en wolken genereren. India en Brazilië zijn de grootste bronlanden van die “atmosferische rivieren”, terwijl China en Rusland er het meest van profiteren in termen van neerslag.
Verspilling
De toenemende druk op de waterkringlopen heeft enorme gevolgen: meer dan de helft van de wereldwijde voedselproductie loopt risico, en de wereldeconomie kan met 8 procent krimpen.
Om een echte watercrisis te vermijden, moet de wereld snel in actie schieten, zeggen de auteurs. Te beginnen met een revolutie in de voedselsystemen. De landbouw moet minder afhankelijk worden van water en stikstofhoudende meststoffen. Dat kan onder meer met druppelirrigatie, regeneratieve landbouw en de keuze voor voedingsmiddelen die minder waterintensief zijn.
De landbouw moet minder afhankelijk worden van water en stikstofhoudende meststoffen.
Daarnaast moet dringend ingezet worden op natuurbehoud- en herstel: tegen 2030 minstens 30% van de bossen en gedegradeerde ecosystemen, met name gebieden die een belangrijke rol spelen in de cyclus.
Water moet ook economisch benaderd worden als een schaarse grondstof en daar kan circulaire watereconomie een oplossing bieden. Afvalwater wordt dan behandeld en hergebruikt wat verspilling aanzienlijk kan verminderen.
Niets missen?
Abonneer je op (één van) onze nieuwsbrieven.
