Watervoorraden Tibetaanse Hoogland blijven stabiel
IPS
21 januari 2016
Ondanks de klimaatverandering zullen de watervoorraden van het Tibetaanse Hoogland minstens stabiel blijven, zegt een nieuwe studie. Een derde van de wereldbevolking hangt van die hoogvlakte af voor zijn waterbevoorrading.
Met zijn duizenden gletsjers is het Tibetaanse Hoogland van groot belang voor de watervoorraden in een groot deel van Azië. Belangrijke rivieren als de Indus en Jangtsekiang ontspringen in deze streek of in de aanpalende bergketens. De waterbevoorrading van een derde van de wereldbevolking hangt ervan af.
Gletsjers smelten
Door de klimaatverandering gaan gletsjers wereldwijd achteruit, ook op het Tibetaanse Hoogland. De vrees bestaat dat de bevoorrading van de grote Aziatische rivieren in gevaar komt. Onder meer het VN-klimaatrapport van 2007 waarschuwde daarvoor.
Uit nieuw onderzoek blijkt dat het zo’n vaart niet loopt. De watervoorraden van de Tibetaanse Hoogvlakte zullen de komende decennia stabiel blijven of zelfs toenemen.
Een Zweeds-Chinees team onderzocht de evolutie van de laatste decennia in de Indus, Jangtsekiang (Blauwe Rivier), Hoangho (Gele Rivier), Mekong, Salween en Brahmaputra. Op basis daarvan maakte het simulaties voor de toekomst.
Goed nieuws
Uit de simulaties blijkt dat het debiet in de onderzochte rivieren de komende decennia gelijk zal blijven of zal toenemen in vergelijking met de periode 1971-2000. Dat is een gevolg van de toename van neerslag in de regio en van smeltwater van gletsjers en sneeuw.
Dat is goed nieuws, zegt hoofdauteur Deliang Chen van de Universiteit van Göteborg (Zweden), maar tegelijk nuanceert hij. ‘Het is goed nieuws want de sociale en economische ontwikkeling in de omliggende gebieden, waaronder ook China, India, Nepal en andere landen in Zuidoost-Azië, hangt nauw samen met de klimaatverandering en de toegang tot water. Maar het feit dat de gletsjers krimpen in de regio kan op langere termijn reden tot bezorgdheid zijn. We moeten op de voet volgen wat de gevolgen van de opwarming van de aarde zijn.’
Dak van de wereld
Het meer dan 4000 meter hoge Tibetaanse Hoogland is de grootste en hoogste hoogvlakte ter wereld en wordt daarom weleens het dak van de wereld genoemd. Het strekt zich uit over Tibet, China, India en Pakistan en overlapt deels met de Himalaya.
Het VN-klimaatrapport van 2007 voorspelde het verdwijnen van de Himalayagletsjers tegen 2035. Dat bleek achteraf een fout. Door de heisa die daarover ontstond, ging men de dynamiek van de gletsjers en watervoorraden in deze streek beter bestuderen.
Voor deze studie werkte de Universiteit van Göteborg samen met het Instituut voor Onderzoek van het Tibetaanse Hoogland van de Chinese Academie voor Wetenschappen. Ze verscheen in de vakpublicatie Global and Planetary Change.