Zambiaanse kerk preekt voorzichtig over klimaatverandering
IPS
30 juni 2014
Het lijkt erop dat een aantal kerken in Zambia pragmatischer worden in hun aanpak en ook preken over een beter beleid en de manier waarop kwetsbare groepen zich kunnen wapenen tegen de klimaatverandering. Gezien hun invloed op de sociopolitieke en economische agenda, zou dat nog sterker mogen, zeggen activisten.
“Kerken zijn niet even actief op het vlak van de klimaatrechtvaardigheid dan ze dat zijn op het politieke vlak”, zegt milieuactivist Grey Ngaba. Zijn opmerking vat het gevoel samen dat heerst bij verschillende Zambianen: de kerken verdedigen de klimaatrechtvaardigheid maar lauwtjes. Liever sparen ze hun inspanningen voor het verlenen van hulp aan slachtoffers van natuurrampen gerelateerd aan de klimaatverandering, zoals bijvoorbeeld overstromingen.
Sommige kerken schilderen de klimaatverandering nog steeds af als de vervulling van de bijbelse voorspelling van het “einde der tijden” zegt dominee Suzanne Matale van de Raad van Kerken in Zambia, een koepelorganisatie van Christelijke kerken in Zambia (CCZ).
Maar er zijn ook andere geluiden. Zo organiseerden sommige kerken naar aanleiding van de aanhoudende droogte vorig jaar een bijeenkomst om te bidden waar meer dan dat alleen werd gedaan. Ook werd de aanwezigen verteld dat een deel van de zaken die ze ervaren in hun dagelijkse leven, eerder het gevolg zijn van de klimaatverandering.
Gebed én actie
“Als kerken zijn wij bezig met de richting die de wereld uitgaat, zeker nu verschillende wereldleiders zaken ontkennen die overduidelijke zijn aangetoond. Sommige kerken benadrukken het gebed, CCZ gelooft in gebed en actie”, zo benadrukt Matale.
Het Netwerk Klimaatverandering Zambia (ZCCN), een coalitie van maatschappelijke organisaties die rond klimaatrechtvaardigheid werken, zijn nog niet zo overtuigd over de actieve betrokkenheid van de kerken inzake het klimaatdiscours.
De vraag blijft of de stem van de kerk over klimaatverandering wel even invloedrijk is op het politieke niveau als anders.
“We vermijden de frontale aanval maar werken liever als partners met de overheid, en gebruiken onze kerkelijke structuren om verandering te brengen aan beide kanten. Zo hebben we al verschillende medewerkers getraind die aan de slag gaan in de dorpen en bomen aanplanten, aan bosmanagement doen en werken aan duurzame landbouw”, verdedigt Matale zich.
Volgens Prem Jain van de Unesco-leerstoel over Duurzame Energie en Milieu kan de campagne in een stroomversnelling komen als “Afrikaanse overheden de mening delen dat de vervuiler moet betalen, een principe waarbij Afrika haar deel van de middelen vraagt zodat het continent kan omgaan met de klimaatschokken.”