Zeven op de tien Syrische vluchtelingen willen zo snel mogelijk weg uit Libanon

Russell Watkins / DFID / Flickr (CC BY 2.0)

syrische vluchtelingen in een informeel vluchtelingenkamp in de Bekaavallei, Libanon (2017).

De omstandigheden van het anderhalf miljoen Syrische vluchtelingen in Libanon gaan van kwaad naar erger. Zeven op de tien willen er zo snel mogelijk weg, en voor velen is een riskante poging om Europa te bereiken de enige uitweg.

Libanon telt nu anderhalf miljoen vluchtelingen uit Syrië, goed voor bijna een kwart van de eigen bevolking. En dat in een land dat kampt met een diepe politieke en economische crisis en grote problemen in de gezondheidszorg.

De situatie voor die vluchtelingen verergert zienderogen, blijkt uit een bevraging van 11.11.11 en partnerorganisaties. Zeven op de tien Syriërs (69 %) zegt Libanon te willen verlaten van zodra de kans zich voordoet.

Spanningen

‘Syriërs op de vlucht bevinden zich sowieso al in een erg precaire situatie’, zegt Willem Staes van 11.11.11. ‘De meeste van hen worden opgevangen in buurlanden zoals Libanon, maar nu dat land zich van de ene crisis in de andere stort, krijg je een gevaarlijke mix van sociale spanningen, anti-Syrisch geweld en schendingen van fundamentele mensenrechten.’

Zes op de tien Syriërs zegt dat de spanningen tussen Syrische vluchtelingen en Libanezen toenemen, bij de Libanese respondenten is dat 48 %.

Gedwongen in het leger

Terugkeren naar Syrië is geen optie. De angst voor vervolging, gedwongen rekrutering in het Syrische leger en seksueel geweld of misbruik maken dat amper 2 % van de vluchtelingen van plan is om binnen het jaar terug te keren.

De weinige Syriërs die wel al zijn teruggekeerd, voelen zich bovendien erg in de steek gelaten. Zeven op de tien geven aan dat ze niet werden opgevolgd door het VN-vluchtelingenagentschap (UNHCR) na hun aankomst in Syrië.

‘Nochtans is dat een essentiële voorwaarde om een veilige terugkeer te garanderen’, zegt Staes. ‘Mensen die hun leven terug proberen op te bouwen in een oorlogscontext mag je niet in de steek laten. De VN heeft de verantwoordelijkheid om die mensen op te volgen en te beschermen, via de oprichting van een internationaal mechanisme dat de voorwaarden voor vrijwillige terugkeer monitort.’

Van wie wel is teruggekeerd, zou amper 30 % dat ook aanraden aan iemand anders, en amper de helft ziet het zitten om voor langere termijn in Syrië te blijven.