“‘Laat ons huidige politici zeggen: 'Als jullie niet bereid zijn te leiden, ga uit de weg'’

© Kayin Luys / StampMedia

Beste Youth for Climate,
Beste Anuna en vele anderen,

Toen ik in de jaren 70 opgroeide was ook ik verontwaardigd en bezorgd om het leefmilieu. De toenmalige generatie politici vond er niet beter op te beslissen om kerncentrales en verbrandingsovens te bouwen, giftig afval in de Vlaamse kleiputten en in de Golf van Biskaje te dumpen enzovoort. Oh ja, ze vervalsten ook plannen van ruimtelijke ordening. Toen ik vijftien was, richtte ik de JNM-afdeling Westkust op. Ik organiseerde de verplaatsing om samen te betogen tegen die beslissingen (in Mol, Antwerpen, Diksmuide, Sint-Niklaas, Brussel, De Panne, …).

Op mijn achttiende startte ik met hogere milieustudies. Na mijn afstuderen, besefte ik dat een noodzakelijk en gedegen milieubeleid ook solidariteit vergt met alle huidige en toekomstige generaties. Daarom studeerde ik aanvullend nog ‘ontwikkelingssamenwerking’.

Al die tijd bokste ik samen met vele anderen op tegen krachten die de verontwaardiging weglachen en niet malen om de bezorgdheid van mij en anderen

Nu 30-40 jaar later is inmiddels een en ander gebeurd, maar is het ‘too little, too late’, als we de internationale wetenschappelijke rapporten lezen. Al die tijd bleef ik me beroepsmatig en persoonlijk inzetten voor duurzame ontwikkeling, zowel in de academische wereld als in het beleid. Al die tijd bokste ik samen met vele anderen op tegen krachten die de verontwaardiging weglachen en niet malen om de bezorgdheid van mij en anderen: in de politiek, de administratie, de academische wereld en het bedrijfsleven. Hoewel de verontwaardiging en bezorgdheid zich in programma’s van politieke partijen vertaalde, zijn het toch de erfgenamen van de generatie politici uit de jaren 70 die al die jaren de dienst zijn blijven uitmaken.

Nu zijn jullie er en hebben jullie iets in beweging gezet. Jullie krijgen massale steun, niet alleen van generatiegenoten, maar van alle generaties. En weer zijn daar die erfgenamen van de generatie politici uit de jaren 70 die jullie vermanend toespreken, die jullie met aandrang adviseren milieustudies aan te vatten, jullie naïviteit verwijten, jullie zeggen het niet goed begrepen te hebben, jullie verwijten te snel te willen gaan.

Die erfgenamen krijgen via de (sociale) media openlijk steun vanuit de administratie, de academische wereld en het bedrijfsleven. Alles wordt in het werk gesteld om jullie beweging monddood te maken, om vooral niet te moeten ingaan op jullie eisen, om jullie van kamp te laten veranderen en in diskrediet te brengen. Kers op de taart zijn de uitspraken van de Vlaamse minister bevoegd voor leefmilieu en klimaat: ‘jullie verontwaardiging en bezorgdheid is geïnitieerd door anderen, jullie beweging is het gevolg van een complot; zelfs de staatsveiligheid zou haar dat hebben bevestigd’ (zei ze eerst).

Wel, beste Youth for Climate, beste Anuna en vele anderen, ik zeg jullie dit: de erfgenamen van de generatie politici uit de jaren 70 dwalen, alle huidige machtspartijen zijn het Noorden kwijt. De steun die jullie krijgen uit diezelfde administratie, uit diezelfde academische wereld, zelfs uit hetzelfde bedrijfsleven, is ongezien. Het wijst op een vat vol verontwaardiging en bezorgdheid waarvan het deksel is afgesprongen. Zelf – en vele van mijn generatiegenoten – vinden het ongehoord dat jullie en wij — samen — als subversief worden aangemerkt.

Tijdens de internationale klimaatonderhandelingen in 2007 hoorde ik de ambassadeur van Papoea-Nieuw-Guinea dit tegen de Verenigde Staten zeggen: ‘If you’re not willing to lead, then get out of the way’. Laat ons vandaag tegen de huidige generatie politici, op elk beleidsniveau (!), van lokaal over regionaal en nationaal tot het Europese niveau zeggen: ‘Als jullie niet bereid zijn te leiden, ga uit de weg’.

Van harte,

Bernard Mazijn, Instituut vóór Duurzame Ontwikkeling vzw – Universiteit Gent