“‘Limburger, wereldburger?’

Als student film aan Sint-Lukas Brussel én plannen in de journalistiek, zat ik aandachtig op de eerste rij tijdens de persconferentie. Ik was zeer nieuwsgierig naar de manier waarop Het Belang van Limburg ‘burgernieuws’ zou invullen. Mijn hoopvol enthousiasme zou spoedig omslaan in verstomming.

Zonder diploma

Tijdens het vragenmoment uitte ik openlijk mijn zorgen over de toekomst van de media, over mijn rol in de media, en over de waarde van mijn diploma. Bart Bijnens, projectmanager van het hyperlokaal nieuws beantwoordde mijn vraag, maar ging licht over het feit dat ik me daarover zorgen maakte. Na de persconferentie sprak Bijnens mij over mijn vraag aan. Hij vertelde mij zelfs met enige trots dat de hoofdredacteur van Het Belang van Limburg zelf geen diploma secundair onderwijs bezit. Ik moest me dus geen zorgen maken want zelfs de grote baas heeft geen diploma.

Echte redactie

“Studenten journalistiek zijn vaak veel te idealistisch”, aldus Bijnens. “Zo gaat het er niet aan toe op een ‘echte’ redactie. Daar komt het wel eens voor dat artikels, rond de klok van negen, zonder correctie in de drukpers verdwijnen. Niet geverifieerde bronnen komen wel eens voor alsook kleine misdaden tegenover de deontologische code”, bekende de projectmanager tijdens de persconferentie.

Auto-ongevallen, huisbranden en schaars geklede vrouwen

Bijnens gaf mij tijdens de conferentie betuttelend en haast spottend de goede raad om altijd steevast mijn best te blijven doen. “Kop op, voor een goede journalist is er altijd werk”, klonk het. Maar dat wierp bij mij de vraag op wat ‘goed journalistenwerk’ omvat. Het werd me duidelijk dat Bijnens met ‘goed’ de letterlijke vertaling ‘positief’ bedoelt. ‘Het Belang van Genk’ gaat een afroming zijn van alle ingezonden artikels van Genkse burgerjournalisten. Ik concludeerde dat de beeldspraak ‘afromen’ zeer letterlijk wordt genomen: de meest romige, smeuïge, meest aangeklikte artikels belanden in de krant. “Auto-ongevallen, huisbranden en schaars geklede vrouwen zijn hot topics.”

Ik haalde in ons gesprek aan dat wij als jongerenpersagentschap trots zijn op het feit dat wij jongeren van 16 jaar kunnen laten reflecteren en schrijven over ‘grote mensen’-problemen, zoals Brussel-Halle-Vilvoorde. En dit op een onderbouwde en deontologisch correcte manier. Ik dacht dat dat een van de ‘nobele’ taken was van de journalist: mensen bewust maken van wat rondom hen leeft en hoe zij hun rol daarin vertalen. Mijn opmerking kreeg geen wederwoord.

Eén pagina internationaal nieuws tijdens een grootschalige burgerrevolutie in het Midden-Oosten, een kernramp met internationale gevolgen in Japan en een Europese beurscrisis die sluimert. Ik stel me serieus de vraag in welk lettertype die pagina uit de pers zal rollen.

Limburger, wereldburger?

De hele avond was een lofzang over het belang van hyperlokaal nieuws. Een aaneenschakeling van artikels betreffende weggelopen honden/katten/kanaries, spectaculaire fietsongevallen als gevolg van laagvliegende roofvogels en Sien Vandenberk (20) uit Lommel die spaarpunten zoekt. Aan hyperlokaal nieuws is duidelijk geen tekort.

Ivo Vandekerckhove, hoofdredacteur zonder diploma, sprak met een warm hart over die éne pagina internationaal nieuws die ze al sinds jaar en dag aanbieden, en ook zullen blijven aanbieden. Eén pagina internationaal nieuws tijdens een grootschalige burgerrevolutie in het Midden-Oosten, een kernramp met internationale gevolgen in Japan en een Europese beurscrisis die sluimert. Ik stel me serieus de vraag in welk lettertype die pagina uit de pers zal rollen.

Nieuwsjager zonder jachtvergunning

Het Belang van Limburg sprak met geen woord over de pedagogische functie van nieuwsmakers, over de invloed die de pers heeft op de publieke opinie, over de verantwoordelijkheid die samengaat met de overweldigende macht van de pers. Geen woord over de nuancerende functie van nieuwsmakers, over de kleine man of het wederwoord. Misschien leef ik in een idealistische wereld, maar ik had de termen zeker verwacht. Bij deze rekruteert Het Belang van Genk dus iedereen met een ‘verhaal’, onder de noemer nieuwsjager.

Op het einde van de dag, toen ik nadacht over mijn toekomst in de media kon ik maar één bescheiden conclusie formuleren: wij maken geen nieuws meer, wij jagen op nieuws, en dan maakt het niet uit wat we aanschieten zolang de huid maar te verkopen valt.

Informeren niet opiniëren

Een goede journalist is in mijn bescheiden ogen een waakhond, iemand die zijn oren spitst en op zoek is naar zowel positief als negatief nieuws. Iemand die zonder een opinie te vormen nieuws brengt en daarin alle betrokken partijen de kans geeft weerwoord te bieden. De burger die daarentegen aan de slag gaat met pen en papier, zal altijd vanuit zijn eigen perspectief en leefomgeving schrijven. Hij staat zo dicht bij zijn onderwerp dat hij zich er niet van kan distantiëren, hij kan niet de noodzakelijke stap achteruit zetten om hetgeen waarover hij schrijft objectief te beoordelen. Dit net omdat hij deel uitmaakt van zijn artikels. Hij kwam, hij schreef en het werd gedrukt. Goede journalistiek is zeldzaam, maar het moet wel een streefdoel zijn. Wij nodigen iedereen uit om bij StampMedia te komen kijken hoe wij dat bewerkstelligen.

_© 2011 — StampMedia — Christoffer Allegrezza
_