Van Hellas naar Helaas: de woede van een Europeaan

Frank Schlömer

15 juli 2015
Opinie

Van Hellas naar Helaas: de woede van een Europeaan

Van Hellas naar Helaas: de woede van een Europeaan
Van Hellas naar Helaas: de woede van een Europeaan

Vandaag wordt over het lot van Griekenland beslist. Niet alleen over de Syriza-regering en premier Tsipras, maar over de toekomst van het land. Welgeteld twee dàgen hebben de Griekse parlementariërs gekregen om het dictaat van de EU te lezen, onvoldoende om het grondig te bestuderen. Met het mes op de keel en de rug tegen de muur is Hellas door “Brussel” vernederd en moet het slikken wat opgedrongen werd.

Griekenland is niet als een partner behandeld maar als het eerste beste derdewereldland waar men zo maar mee kan prullen. Met een zelden geziene arrogantie en cynisme is een politiek spel gespeeld en werd Athene gechanteerd. Jullie voeren uit wat wij beslist hebben, en een beetje snel, of er komt geen hulp meer - in die stijl, in een te nemen of te laten dreigement.

De Griekse case is tevens een waarschuwing voor elke lidstaat die in de toekomst buiten de EU-lijntjes zou durven kleuren. Italië, Spanje, Portugal, of anderen, pas op. Wat “Brussel” en vooral Berlijn beslissen is wet en dat zal vandaag in Athene in een sneltreinvaart in Griekse wetten worden omgezet. Dat de regering-Tsipras daardoor zou kunnen vallen, wie zal het een zorg wezen?

De woonplaats van de hogere machten

Ook dat was een inzet van het brutale pokerspel - die te linkse regering in Athene moet bij voorkeur weg

Dat die regering, democratisch verkozen, aan een grote meerderheid is geraakt en ook nog een referendum heeft gewonnen - een dubbele winnaar dus - wie kan het wat schelen in de Europese hoofdstad. We bedoelen voor een keer Brussel, hoewel de echte hoofdstad van de EU natuurlijk Berlijn is.

Want ook dat was een inzet van het brutale pokerspel - die te linkse regering in Athene moet bij voorkeur weg. Niemand minder dan de voorzitter van het Europese parlement, de Duitse sociaal-democraat Martin Schulz, heeft dat zeer duidelijk gemaakt. Hij heeft de Grieken opgeroepen zich van die regering te ontdoen en niet verkozen technocraten aan het roer van het staatsschip te zetten.

Nauwelijks voorstelbaar dat de baas van het EP zo’n uitspraak doet en zich in de binnenlandse aangelegenheden van een lidstaat inmengt, maar toch. Het is gewoon een element van de nefaste rol die de Europese sociaal-democratie in dit treurige schouwspel heeft gespeeld.

Met Tsipras en Griekenland werd de vloer aangeveegd en het land is niets minder dan in zijn soevereiniteit aangetast.

François Hollande, de PS-president van la grande nation, heeft toch nog wel geprobeerd de vernedering van Griekenland te beperken, maar moest, net als Tsipras, plooien voor hogere machten en die wonen nu eenmaal in Berlijn en niet in het Elysée.

Als Tsipras zelf verklaart dat hij door het akkoord te aanvaarden de eer van het Griekse volk heeft gered, is dat een leugen. Zelden is een volk zo vernederd en nog wel door zogenaamde partners. Met Tsipras en Griekenland werd de vloer aangeveegd en het land is niets minder dan in zijn soevereiniteit aangetast. Dàt zijn de feiten en alle slijmerige verklaringen van excellenties vormen niet meer dan een politieke Muppet Show.

Judas

De judaskus van EU-commissievoorzitter Jean-Claude Juncker aan Tsipras kon ook al niet verbergen dat hij de Griekse held eigenlijk liever zag sneuvelen. En de fractieleider van de Europese liberalen, de Belg Guy Verhofstadt, heeft eveneens zijn duit in het verbale zakje gedaan. Net zoals destijds op het Maidan-Plein in Kiev is hij de populistische toer op gegaan in zijn scheldpartij tegen de Griekse premier. Hij heeft hem een “valse profeet” genoemd, maar hij vergist zich van adres.

Net zoals destijds op het Maidan-Plein in Kiev is Verhofstadt de populistische toer op gegaan in zijn scheldpartij tegen de Griekse premier.

En, wat erger is, Verhofstadt wéét dat. Hij wéét dat maar een deeltje van het Europese geld uit het verleden naar de Griekse bevolking is gegaan en dat de miljoenen in hoofdzaak zijn aangewend om Griekse en buitenlandse banken niet te laten verdrinken.

Hij wéét dat Alexis Tsipras en zijn regering in Griekenland niet lang genoeg aan de macht zijn om verantwoordelijk te zijn voor de - inderdaad - puinhoop in Hellas. Hij weet, of zou kunnen weten, dat Griekenland decennialang ‘mismeesterd’ werd door andere eerste ministers, toen Alexis Tsipras nog een jongetje was.

Die hebben door hun beleid (?) Griekenland aan de rand van de afgrond gemanoeuvreerd. De heren Karamanlis, Papandreou senior en junior, Mitsotakis en Samaras - dat zijn de grafdelvers van Hellas geweest. Te beginnen bij de “oude” Andreas Papandreou, de stichter van PASOK, de Griekse sociaal-democraten.

Die had een verkiezingsoverwinning gebouwd op de stellige belofte dat zijn land nooit lid van de EU zou worden.Toen het tot hem doordrong dat zo’n lidmaatschap miljoenen voor zijn land zou opleveren, is hij Griekenland met valse cijfers naar de vetpotten van Brussel gaan stuwen.

“Andreas”, zoals de kleinste Griek deze premier noemde, is een verzetsheld geweest tegen de militaire junta van kolonel Papadopoulos (1967 - 1974), maar hij heeft ook op grote schaal de vriendjespolitiek in zijn beleid ingevoerd, de corruptie getolereerd, de miljardenzware reders een hand boven het hoofd gehouden en de schatrijke geprivilegieerde orthodoxe kerk ongemoeid gelaten.

Maatpakkencultus

Tsipras is degene die de rotzooi moet opkuisen en het puin moet ruimen dat voorgangers hebben achter gelaten. Hij kan daarbij al niet meer rekenen op de openlijke steun van Yannis Varoufakis, zijn minister van Financiën die door de EU naar het schavot is geleid.

De stropdasloze motorrijder paste niet in het cenakel van de maatpakken-ministers van de EU die liever in limousines komen voorrijden en het op de zenuwen krijgen van een  buitenbeentje. Dat mag dan nog een hoog intelligente professor in de economie zijn - weg ermee.

Johan Van Overtveldt, minister van Financiën van dit land, wuifde een reeks internationaal gerespecteerde economen als nitwits weg.

Ook een andere Belg liet natuurlijk zijn stem horen in de verbale storm. Johan Van Overtveldt, minister van Financiën van dit land, wuifde een reeks internationaal gerespecteerde economen als nitwits weg en wilde doen geloven dat ‘wij geen Duits imperatief hebben geslikt’. Als ik niet beter wist zou ik bijna niet geloven dat hij op die vergaderingen aanwezig was.

Natuurlijk was het wèl een Duits imperatief, dictaat, oekaze, Befehl - er kan een boompje worden opgezet over de nuance in de woordkeuze. Het was de Duitse bondskanselier, Angela Merkel, die haar zin heeft doorgedreven en ze was daar overigens al maanden mee bezig. Tsipras op de knieën krijgen en aan de rest van de EU tonen wie de baas is in deze club. In de eerste plaats aan de heer Hollande uit Parijs.

Het dominante Duitsland heeft de toon gezet en het is compleet normaal dat de sterkste economie van de EU, èn een van de sterkste van de wereld, zich laat gelden. Maar het is totaal abnormaal dat de Grieken een spookbeeld uit het verleden nieuw leven proberen in te blazen door belachelijke berichtgeving.

Angela Merkel in een Hitler-uniform afbeelden zoals alle Griekse media dat deden en doen, is onfatsoenlijk en schandelijk. Duitsland is een gevestigde democratie, volledig ingebed in Europa, van wie geen enkel gevaar meer uitgaat dat aan een bepaald verleden zou herinneren. Maar het is het land met het zwaarste gewicht en uiteraard kan je onder druk van Berlijn tot een “unanieme” beslissing in de EU komen, waar Van Overtveldt zo op hamert.

Van operetterepubliek naar oudmodische kolonie

Door dit opgelegde akkoord is Hellas geen EU-land meer, maar is het een kolonie geworden.

Berlijn heeft beslist dat Griekenland onder curatele komt, zoals een failliet bedrijf. Opdringen dat sleutelsectoren worden verkocht, Griekse industrie laten beheren vanuit Luxemburg, of all places. En natuurlijk niet door Grieken, maar door “betrouwbaren”. Zoals Lagarde, Dijsselbloem en Draghi, die nooit voor een kiespubliek zijn moeten passeren, maar door hogerhand zijn geparachuteerd. Door dit opgelegde akkoord is Hellas geen EU-land meer, maar is het een kolonie geworden, die haar havens, vliegvelden en bedrijven op bevel moet verkopen.

Dat wil wel allemaal niet zeggen dat de gewone Griek een onschuldig Paaslammetje zou zijn dat van al de scheefgroei in zijn land niets zou afweten. Belastingontduiking is al “eeuwen” een nationale sport in het land - zouden de Grieken daarmee alléén zijn in de EU? De staat een hak zetten waar het maar kan, is een hobby. En ja het is waar dat overleden oma’s pensioen trekken omdat de kinderen niets hebben gemeld en er zitten inderdaad drie conciërges zich te vervelen in de ministeries.

Maar hoe wil je dat een land dat niet eens een kadaster heeft, dat nauwelijks een handvol belastingcontroleurs heeft voor tien miljoen inwoners, die dan nog niet eens op de eilanden mogen komen, een controle op de staatsinkomsten kan uitvoeren.

Een huis bouwen in Griekenland kan natuurlijk. Als je dat doet werk je het gelijkvloers af en laat je op de eerste verdieping het betonijzer uitsteken. Dan is het huis niet af en moet je geen belastingen betalen. Zo zijn er honderdduizenden huizen in Hellas, ook in andere EU-lidstaten trouwens die zich op de Balkan bevinden.

De Griekse reders, de miljardairs die de grootste handelsvloot op aarde hebben uitgebouwd, zijn altijd ongemoeid gelaten. Ze zijn trouwens ook moeilijk in hun portemonnee te pakken omdat hun geld al lang in het buitenland zit, al hebben ze ook in eigen land nog een onoverzichtelijk aantal eigendommen.

Niemand heeft ooit de orthodoxe kerk durven aanpakken, ook Tsipras zal dat niet doen. Toch gaat het om de grootste landeigenaar van Griekenland en bezitter van talloze instellingen, waaronder hotelketens. Die kerk betaalt geen eurocent belastingen en de pope in de Griekse dorpen is machtiger dan de pastoor in het Vlaanderen van de jaren ‘50.

Daar komen ze al aangemarcheerd

Na het Turkse is het Griekse leger het grootste uit de regio. Deze elite in uniform wordt door elke regering overstelpt met privilegies, en besparingen op het militaire apparaat zijn voor Grieken gewoon ondenkbaar. De drogreden is dat de Turkse “aartsvijand” elk moment zou kunnen aanvallen. Dat een NAVO-staat geen ander lid van de Atlantische organisatie zal binnenvallen, wil geen Griek geweten hebben.

De neofascisten van Chrysi Avgi (Gouden Dageraad) wrijven ondertussen al in hun handen.

De neofascisten van Chrysi Avgi (Gouden Dageraad) wrijven ondertussen al in hun handen. Zij hopen op de val van de regering-Tsipras en op vervroegde verkiezingen die hun aanhang spectaculair zullen doen toenemen. Is het dat wat Europa wil?

Het zal uiteraard virulent worden ontkend, zoals men ook vandaag nog altijd ontkent dat de NAVO en de VS in 1967 een rol hebben gespeeld bij de machtsgreep van de militaire junta in Athene. Maar wat kan het dit Europa schelen als extreemrechts een grote toeloop zou kennen in Griekenland? Dit Europa ,dat geen pinkje uitsteekt tegen de racistische regering van Viktor Orban in de EU-lidstaat Hongarije.

Het unanieme EU-akkoord is een staatsgreep, echter niet een die door gedecoreerde militairen is gepleegd, maar door vet betaalde grijze muizen in krijtstreep pakken. De kolonie Hellas mag misschien voortaan beter FROG worden genoemd - Former Republic Of Greece. Die grenst bovendien aan het staatje dat door de Verenigde Naties de lachwekkende naam FYROM kreeg opgedrongen - Former Yugoslav Republic Of Macedonia. En Athene, dat is geen hoofdstad meer van een land, maar een gehucht van Berlijn.