Unilin maakt spaanplaten met het “stadsbos”

Reportage

Unilin maakt spaanplaten met het “stadsbos”

Unilin maakt spaanplaten met het “stadsbos”
Unilin maakt spaanplaten met het “stadsbos”

Unilin maakt zijn vezelplaten tegenwoordig steeds meer met afvalhout. Een economische keuze die ook ecologische voordelen heeft.

De Ronde van de Circulaire Economie
MO* maakte een Ronde van de Circulaire Economie. Van de Deceuninckvestigingen in Diksmuide en Gits waar van stokoude PVC-ramen nieuwe PVC-ramen worden gemaakt, over het Gentse autodeelsysteem Dégage! naar de studaxen van de materie aan de KU-Leuven. Van de korte ketens van de Gentse Lousbergmarkt, over Unilin dat afvalhout in vezelplaten omzet tot de Antwerpse kringwinkel die onze gebruikte goederen op allerlei manieren opnieuw tot leven wil wekken.

Unilin is een van de grootste vezelplaatproducenten van Europa. Aanvankelijk maakte het bedrijf zijn platen met vlaslemen – het bedrijf werd overigens opgericht door een groep vlasboeren die samen investeerden. Toen vlas niet langer volstond, werd overgeschakeld op zogenaamd dunningshout uit de bossen, en resten van de houtindustrie – zoals hout in onregelmatige vormen, dat niet bruikbaar is voor de meubelindustrie.

Later werd ook resthout uit de verpakkingsindustrie en de bouwsector ingezet als grondstof om ons tenslotte maximaal te gaan toeleggen op de recyclage van het zogenaamde “urban forest”, hout dat al is gebruikt en in de afvalstroom belandt,’ zegt Tino Mulle, duurzaamheidsmanager voor de hele Unilingroep.

Link

Deceuninck smeedt zijn oude ramen om tot nieuwe

© Bart Lasuy

In een straal van 200 tot 300km zoekt het bedrijf dat stedelijke hout op containerparken, bij sloopbedrijven of industrieën die over dergelijke restproducten beschikken.

© Bart Lasuy

Link

Groeiende Kringwinkel wordt de spin in een netwerk

Link

De groeispurt van het Gentse autodeelsysteem Dégage! (Online vanaf vrijdag)

In een straal van 200 tot 300 km zoekt het bedrijf dat stedelijke hout op containerparken, bij sloopbedrijven of industrieën die over dergelijke restproducten beschikken. De keuze voor afvalhout was een keuze uit noodzaak, om economische redenen maar ze heeft ook ecologische voordelen, licht Mulle toe.

© Bart Lasuy

© Bart Lasuy​

Link

Een markt die de vruchten van het Gentse ommeland verkoopt (online vanaf vrijdag)

‘Op deze manier gebruiken we minder vers hout, verminderen we de afvalberg en bevoorraden we ons lokaal.’ Ook gebruikte spaanplaten kunnen mee gerecycleerd worden, al zit daar een limiet op: spaanplaten mogen niet meer dan dertig procent uitmaken van de grondstoffenstroom, anders worden de spaantjes te klein.

© Bart Lasuy

Afvalhout heeft een groot nadeel: het is niet zuiver.

© Bart Lasuy​

Afvalhout heeft een groot nadeel: het is niet zuiver. Het is cruciaal dat het hout gescheiden wordt van andere materialen zoals rubber, metaal, glas of steengruis. Dat scheidingsproces is sterk geautomatiseerd - met onder meer het gebruik van de Near Infra Red-techniek – wat betekent dat er dus serieus in is geïnvesteerd. Momenteel verwerkt Unilin 500.000 ton afvalhout per jaar. Mulle maakt zich sterk dat ze dergelijke hoeveelheden zullen kunnen blijven vinden in het “stadsbos”: ‘Op deze manier blijft recyclagehout in de materiaalketen, wat een veel betere keuze is dan het gesubsidieerd verbranden ervan.’ (Met dat laatste doelt Mulle op het feit dat groene stroomcertificaten kunnen worden verdiend voor het gebruik van hout als biobrandstof.)