Teakhout uit Zuid-Soedan zonder gesjoemel, kan dat?

Reportage

Lokale gemeenschap wapent zich tegen de gevolgen van de klimaatopwarming

Teakhout uit Zuid-Soedan zonder gesjoemel, kan dat?

Plantage van teak in Zuid-Soedan
Plantage van teak in Zuid-Soedan

Francis Okech

16 juli 202412 min leestijd

Teakhout uit Zuid-Soedan heeft een slechte reputatie. Het jongste land van Afrika heeft geen regels en veel van het hout wordt illegaal gekapt. Nzara County, in het zuidwesten van het land, bewijst dat het anders kan. Hier bouwt de gemeenschap met teakplantages volop aan haar toekomst.

In Zuid-Soedan zijn de ruim 1500 leden van de gemeenschap in Nzara County, in de zuidwestelijk gelegen staat Westelijk Equatoria, begonnen met de aanplanting van teakbomen en de productie van koffie. Op die manier hopen ze hun barre leefomstandigheden te verbeteren.

Intussen is er al zo’n 3000 hectare teak aangeplant. De vraag naar de harde houtsoort is groot. Teak wordt gebruikt voor allerhande producten, die er niet alleen prachtig uitzien maar ook van nature bestand zijn tegen insecten en verrotting.

De massale productie van de bomen is een lichtpuntje voor de gemeenschap in Nzara County. Zuid-Soedan heeft jaren van verwoestende conflicten achter de rug en kampt in sommige delen met zware overstromingen, in andere met droogte.

‘Geen andere plek in Zuid-Soedan is zo vredig als Nzara County. Mensen voorzien dankzij teakhout in hun levensonderhoud’, vertelt Ramadan Uko Sasa John, gemeenschapsleider van Nzara County. ‘Ze beschermen het milieu en krijgen geld als de oogsttijd aanbreekt.’

Veediefstal

Na een brute bevrijdingsoorlog van 22 jaar werd het overwegend christelijke en animistische Zuid-Soedan in 2011 onafhankelijk van het overwegend islamitische (Noord-)Soedan.

Twee jaar later barstte in het kersverse land een politieke crisis los. In combinatie met overstromingen en droogte, heeft die crisis de levensomstandigheden voor de verschillende gemeenschappen verslechterd.

De overstromingen, de ergste in zestig jaar, hebben geleid tot abnormale waterstanden. Het water verzwolg vooral in het noorden van het land akkers, huizen en wegen. In het zuiden en in andere delen waren de droogtes dan weer extreem.

De gemeenschappen die door klimaatverandering zijn getroffen ‘voelen dat niemand om hen geeft’.

Gedwongen migratie, onderlinge conflicten en de vernietiging van voedselvoorraden zijn enkele van de vele effecten van de klimaatverandering in Zuid-Soedan, zegt Martin Mogga, de plaatsvervangende bisschop van de African Inland Church. ‘Dit is een enorm probleem en niemand, ook niet de regering en de ngo’s, lijkt te weten hoe hij dat moet aanpakken.’

De gemeenschappen die door de klimaatverandering zijn getroffen ‘voelen dat niemand om hen geeft’, zegt de bisschop. ‘De droogte veroorzaakt grote problemen voor deze mensen, overstromingen houden hen op de vlucht en de algemene teneur is uitermate beroerd.’

‘Sommige groepen dringen andermans land binnen om zich te vestigen onder het mom van veediefstal. Deze groepen zijn eigenlijk niet uit op het vee, maar willen nieuw land om zich te vestigen omdat in hun eigen gebied alles is afgenomen.’

Een medewerker staat bij zijn vijf jaar oude teakbomen in Nzara county, Zuid-Soedan.

Natuurlijke gevaren

Door de politieke crisis in Zuid-Soedan zijn meer dan vier miljoen mensen ontheemd. De productie van ruwe olie, de enige economische bron, is gedaald van 350.000 naar 160.000 vaten per dag. De Verenigde Naties schatten dat driekwart van de bevolking voedselhulp en andere hulp van agentschappen en donateurs nodig heeft.

Zuid-Soedan behoort tot de top vijf landen die kwetsbaar zijn voor de gevolgen van klimaatverandering. ‘Deze gevolgen hadden een enorme impact. De overstromingen uit het regenseizoen 2019–2020 duren in sommige gebieden nog steeds voort’, zegt Meshack Malo, de vertegenwoordiger van de Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties in Zuid-Soedan, in antwoord op gemailde vragen.

Volgens Malo vormt de klimaatverandering ‘aanzienlijke uitdagingen voor plattelandsgemeenschappen die zich bezighouden met landbouw en veeteelt. Denk maar aan voedselzekerheid of waterschaarste’.

Hoge temperaturen leiden tot langdurige droogte, en de neerslagextremen manifesteren zich in overstromingen. ‘De droogte verslechtert de conditie van het vee, door een gebrek aan weiland en water. Daardoor vergroot ook het risico op ziektes en conflicten over natuurlijke hulpbronnen’, zegt Malo.

‘Aan de andere kant hebben andere gebieden te kampen met zware overstromingen, vooral tijdens de pieken van de regenval. Ook de overstromingen veroorzaakten enorme schade aan akkerland en vee.’

‘Het platteland wordt gekenmerkt door een complex samenspel tussen klimaatverandering, schaarste aan hulpbronnen en sociale dynamiek. Daarbij moet je de gevolgen van klimaatverandering aanpakken, aan de hand van geïntegreerde benaderingen die duurzame ontwikkeling, conflictresolutie en veerkracht bevorderen.’

Hoe zien die geïntegreerde benaderingen eruit? ‘De uitdagingen aanpakken vereist gezamenlijke inspanningen op lokaal, nationaal en internationaal niveau om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen, veerkracht op te bouwen en aanpassingsstrategieën op het platteland te ondersteunen’, zegt Malo. ‘Regeringen, burgerorganisaties en onderzoekers moeten samenwerken om gemeenschappen effectief te ondersteunen bij het implementeren van deze aanpassingsmaatregelen.’

Malo suggereert dat gemeenschappen zelf de strategieën voor hun levensonderhoud kunnen diversifiëren. Op die manier kunnen ze hun veerkracht tegen klimaatverandering vergroten en een duurzamere en welvarende toekomst voor zichzelf en toekomstige generaties opbouwen.

Medewerkers inspecteren de teakbomen in Nzara County, Zuid-Soedan.

Conflictbeheer

Brandhout, houtskool en timmerhout zijn de belangrijkste inkomstbronnen in Zuid-Soedan. Toegang daartoe draagt sterk bij tot meer gewapend en vaak dodelijk geweld.

De meeste conflicten in Zuid-Soedan hebben momenteel ‘een directe band met natuurlijke hulpbronnen’, zegt conflictanalist Edmund Yakani in een interview in de Zuid-Soedanese hoofdstad Juba.

Dat was ook zo in Nzara County, dat grenst aan het vruchtbare Congo-bassin en kampte met de massale exploitatie van zijn bossen.

Bewustwording creëren over de gevolgen van de klimaatverandering en gemeenschappen helpen om vreedzame oplossingen te vinden, is de beste manier om de situatie weer in evenwicht te brengen, zegt Yakani.

Een vreedzame oplossing is bijvoorbeeld het aanplanten van bomen. ‘Als gemeenschappen natuurlijke hulpbronnen zoals teak kunnen planten, creëert dat een alternatieve oplossing voor de gehavende bosbouw.’

Toch is deze oplossing niet zonder problemen. Terwijl Nzara begint met teak planten, verwoest massale exploitatie een ander deel van de regio West-Equatoria. De teakplantages daar zijn een makkelijk doelwit voor opportunisten die de bomen illegaal omhakken en ze verkopen.

Volgens Yakani is het ‘essentieel dat autoriteiten de kap van teak reguleren. Het is ook erg belangrijk om mensen die betrokken zijn bij het kappen van teak leren om verantwoordelijkheid te nemen voor het planten van meer teakbomen. Dat gaat volgens de oude strategie van ‘‘één boom kappen en twee bomen planten’’.’

‘Gemeenschappen moeten zich bezighouden met herbebossing in hun eigen gebieden. Het besef dat de klimaatverandering een bron van geweld is, moet breder worden uitgedragen’, zegt Yakani.

‘Voor hun levensonderhoud is het essentieel om gemeenschappen aan te moedigen zich te richten op het planten van gewassen en houtsoorten die ook economisch interessant zijn, zodat ze een inkomen kunnen genereren.’

Gemeenschappen en stakeholders, maar ook de Zuid-Soedanese regering, moeten tot een consensus komen over mogelijke manieren om vreedzame oplossingen te vinden voor het verzachten van de gevolgen van de klimaatverandering, zegt Pia Philip, de ondersecretaris van het ministerie van Vredesopbouw in Zuid-Soedan.

‘De regering probeert de spanningen op te vangen, maar tegelijkertijd is er behoefte aan bewustwording bij de gemeenschappen dat de problemen die verband houden met klimaatverandering niet snel zullen verdwijnen en dat ze oplossingen moeten vinden om hier op een vreedzame manier mee om te gaan.’

Ook Philip ziet het aanplanten van bomen als een oplossing om de gevolgen van de klimaatverandering tegen te gaan. ‘Boomplanting en het planten van gewassen die bestand zijn tegen de droogte of overstromingen, is een manier waarop gemeenschappen klimaatverandering kunnen opvangen.’

Duurzaamheid

Maris Group, een in het Verenigd Koninkrijk gevestigde investeerder die een concessie van 32 jaar heeft verkregen voor teakexploitatie, heeft plannen om in de komende 10 jaar meer dan 5000 hectare te planten met behulp van haar dochteronderneming Equatoria Teak Company.

‘We zijn begonnen te oogsten toen de plantage 1200 hectare was. We hebben deze plantage ontwikkeld tot 3000 hectare vandaag’, zegt Charlie Tryon, de CEO van Maris Group.

‘We willen een plantage creëren van minimaal 5000 en idealiter 6000 hectare, maar dat is afhankelijk van kapitaal.’

‘Ook willen we op de lange termijn doorgaan. Het ideale model is dat we elk jaar ongeveer 200 hectare oogsten en plantages elke 25 jaar roteren’, zegt hij.

Een kwekerij met een capaciteit om 800.000 teakstekken voor de ontwikkeling van de plantage en ter ondersteuning van lokale verbouwers is het hele jaar door opgezet.

‘Tegen de tijd dat we klaar zijn met oogsten, komen we terug en beginnen we opnieuw. Het is een volledig duurzaam model dat iedereen ten goede zal komen: de aandeelhouders, de gemeenschappen, onze werknemers en de regering’, zegt Tyron.

Plantages worden goed beschermd tegen ziekten en andere risico’s, zoals branduitbraken, aldus Ian Paterson, de managing director van Equatoria Teak Company.

‘Boeren die zowel koffie als teak planten, beschermen de bomen tegen brand en sensibiliseren zo ook de gemeenschap, waardoor ook het risico wordt verminderd omdat ze hun bomen niet in brand willen zien verdwijnen’, zegt Paterson.

Seme Alfred, een lokale bewoner van Nzara, heeft al 2,5 hectare teak geplant en is van plan om de omvang in het komende jaar te verdubbelen. De vader van vijf kinderen heeft een team van 182 gemeenschapsleden met wie hij contracten aangaat voor het wieden van de plantages van andere mensen of die van Equatoria Teak Company.

‘Teak geeft me hoop om de gevolgen van de klimaatverandering aan te pakken. Het planten van meer bomen zal ons helpen om een gunstig klimaat te behouden’, vertelt Alfred in Nzara.

‘Bovendien: nu de oorlog voorbij is, kunnen we zelf weer beslissen over ons levensonderhoud. Zelfs jongeren krijgen salarissen voor dit werk hier. Het belangrijkste is dat we willen zorgen dat ons land zo vruchtbaar mogelijk is, omdat het de enige bron van levensonderhoud voor ons is.’

Volgens Meshack Malo kunnen gemeenschappen zich met agrobosbouw wapenen tegen de gevolgen van de klimaatverandering, maar meent dat het zeker geen monocultuur mag zijn.

‘Als bijvoorbeeld ook koffie wordt gekweekt onder het bladerdak van andere bomen, wat meestal het geval is, kan het helpen bij de opname van kooldioxide, de bodemerosie verminderen en de biodiversiteit verbeteren. Daarom is agrobosbouw als strategie voor koffieplantages gezond voor het milieu’, zei Malo.

Een medewerker toont zijn koffieplantjes in Nzara County, Zuid-Soedan.

Korte termijn versus duurzaamheid

De teak heeft ongeveer 25 jaar nodig om volwassen te worden en de gevolgen van de klimaatverandering tegen te gaan.

Daarom hebben de gemeenschappen zich gewaagd aan een inkomstenbron voor de korte termijn: de commerciële productie van de inheemse excelsa-koffie, die inheems is en wild groeit in de regio.

‘Hier hebben we onze eigen olie in de vorm van koffie.’

Angelo Edward Zingbondo, een inwoner van Nzara, heeft zijn land opengesteld voor een koffieplantage, met als doel te beginnen met oogsten tegen 2028. ‘Hier hebben we onze eigen olie in de vorm van koffie’, zegt hij.

Het plan is om een gevarieerde boomteelt te hebben om de klimaatverandering tegen te gaan en in de tussentijd het levensonderhoud van de mensen te blijven aanvullen.

‘Gezien de tijd die nodig is tot de teak volwassen is, leek het ons ideaal om de boeren in deze vruchtbare regio te betrekken bij de productie van andere geldgewassen om hun financiële draagkracht te vergroten’, besluit Tryon van de Maris Group.