Aan de frontlinie van de Afrikaanse klimaatstrijd

De wereld wordt warmer, de regen heviger en de oceaanspiegel stijgt. Tezelfdertijd verhuizen overal ter wereld massaal plattelandsbewoners naar de stad.

Sub-Sahara-Afrika is het gebied dat het sterkst getroffen wordt door zowel de druk van klimaatverandering als door de snelle, ongecontroleerde ontwikkeling van haar steden tot megasteden.

Van Lagos tot Dar es Salaam probeert men het water terug te dringen.

Veel voormalige boeren werden opgeslokt door de extreme snelheid en schaal van de verstedelijking. Ze worden opgenomen in de onmetelijke sloppenwijken van almaar uitwaaierende megasteden. Daar leven ze in een ongeorganiseerde, vijandige stedelijke omgeving met een minimum aan infrastructuur. Ze worden blootgesteld aan de stijgende zeespiegel en hevige regenvloed, die elk jaar opnieuw dood en vernieling zaaien.

Maar van het West-Afrikaanse Lagos tot het Oost-Afrikaanse Dar es Salaam proberen zowel de bewoners van de sloppenwijken als de middenklasse en de elite het water terug te dringen. Dit is een bezoek aan de frontlinie van de verdrinkende Afrikaanse megasteden.

Hoofdstuk 1: De opkomst van de Afrikaanse megasteden

De Afrikaanse megasteden staan onder druk, enerzijds door ongecontroleerde verstedelijking en anderzijds door grote overstromingen, die nog erger worden door klimaatverandering. Dat resulteert in een slow motion catastrofe die het hebben en houden van miljoenen mensen bedreigt.

Lees het verhaal van Elias Karogoli: ‘Het enige goede aan mijn nieuwe thuis is dat we geen overstromingen hebben.’

Hoofdstuk 2: Onzichtbare sloppenwijken

Een groot deel van de snel uitbreidende sloppenwijken van Dar es Salaam, Tanzania bestaat niet op officiële kaarten. Dat maakt actie onmogelijk wanneer extreme hoeveelheden water vernieling zaaien in het regenseizoen. De bewoners van de sloppenwijken zetten een eerste stap naar een veilige toekomst door hun buurt in kaart te brengen.

Lees het verhaal van Salim Mtepetallah: ‘Als het ophoudt met regenen, komen de ziektes.’

Hoofdstuk 3: Makoko, het Venetië van de sloppenwijken

Terwijl arme inwoners van Lagos met het water moeten leven in Makoko, het ‘Venetië der sloppenwijken’, bouwt de elite een exclusief nieuw schiereiland dat als een omgekeerd Atlantis oprijst uit de Atlantische Oceaan. Eko Atlantic wil zowel het water als de armen buiten houden. Klimaatapartheid, noemen critici dat.

Lees het verhaal van Gabriel Ayorinde: ‘Enkel wie in de stad woont, krijgt te maken met overstromingen.’

Drowning Megacities (Verdrinkende Megasteden) is een webdocumentaire van Lasse Wamsler, Sune Gudmundsson en Sven Johannesen, ontwikkeld met de steun van het Innovation in Development Reporting Grant-programma van het European Journalism Centre (EJC), gefinancierd door de Bill and Melinda Gates Foundation. Fotografie: Daniel Hayduk (Dar es Salaam) en Tom Saater (Lagos). Videobewerking: Journalistbureauet TANK. Dronebeelden: Chris Morgan. Muziek: Esben ‘Es’ Thornhal. Vertaling: David Ongenaert en Ebe Daems. Techniek: Jago Kosolosky.

img.hoofdstuk { transition: opacity 0.2s ease; opacity: 1; } img.hoofdstuk:hover { opacity: 0.7; } a.hoofdartikel:hover { color: black; text-decoration: none; }