Ontwikkeling biobrandstof in luchtvaart kan nadelen voor milieu hebben

De luchtvaart zweert bij biobrandstoffen om te kunnen blijven groeien zonder de planeet in nog grotere problemen te brengen. Hoe groter het percentage biobrandstof in de mix, hoe lager de uitstoot van de vlucht.

Maar dat betekent wel dat er dus wereldwijd enorme oppervlaktes aan gewassen geteeld moeten worden om al die biobrandstoffen te kunnen produceren. En daar wringt het schoentje: er moet heel wat bos worden gekapt, en in sommige gevallen wordt er CO2-uitstoot gegenereerd bij het produceren van de desbetreffende gewassen.

Een studie in het tijdschrift Science of the Total Environment vergelijkt de verschillende gewassen en hun invloed op de uitstoot die vrijkomt door veranderend landgebruik. Dat zijn 'DLUC-emissies' in het jargon. Die ontstaan wanneer land wordt omgezet om gewassen voor biobrandstoffen te verbouwen. De veranderingen kunnen de hoeveelheid koolstof die in de bodem en in de vegetatie is opgeslagen verminderen.

'De emissies uit dat landgebruik begrijpen is cruciaal om te bepalen of duurzame vliegtuigbrandstoffen de broeikasgassen daadwerkelijk verminderen, in vergelijking met traditionele fossiele brandstoffen', legt hoofdauteur Neus Escobar uit, een onderzoeker van het IIASA Biodiversity and Natural Resources Program.

Maïs, kanariegras en prachtriet

In de studie werd gekeken naar zes verschillende soorten gewassen die het meeste kans maken voor de productie van biobrandstoffen voor de luchtvaart: sojabonen, maïs, vingergras, miscanthus (prachtriet), jatropha (flessenplant) en kanariegras. De auteurs berekenden de DLUC-emissies voor elk van die gewassen.

Uit de resultaten bleek dat sojabonen gemiddeld de hoogste DLUC-emissies hebben, wat betekent dat ze dus niet de beste keuze zijn. Jatropha en miscanthus zijn veel interessanter, omdat daar de emissies veel lager zijn.

Maar minstens even belangrijk is de plek waar die gewassen verbouwd worden, zegt Escobar. 'Sommige gebieden hebben betere omstandigheden voor de productie van koolstofarme brandstoffen, zoals een goede bodem in een klimaat met hoge gewasopbrengsten en een laag CO2-verlies. Dat betekent dat de juiste locaties kiezen voor het verbouwen van deze gewassen ervoor kan zorgen dat duurzame vliegtuigbrandstoffen ook echt duurzaam zijn.'

De auteurs benadrukken nog dat de huidige methoden die de luchtvaart gebruikt om klimaatneutraal te kunnen groeien lang niet volstaan. Ze pleiten voor strengere richtlijnen, om ervoor te zorgen dat biobrandstoffen daadwerkelijk de beloofde broeikasgasreducties opleveren die nodig zijn om tegen 2050 een netto-nuluitstoot te bereiken.