Kleine mensen hun schamele centen uit de zakken wurmen. Rijkaards ontzien. Zijn ze niet beschaamd, de politici?
Column
‘Veel mensen tonen alleen wat ze willen laten zien. Een perfect plaatje van hoe ze denken dat ze moeten zijn.’
'Nooit eerder waren we zo druk doende met onszelf verwezenlijken, nooit eerder waren we zo fundamenteel ontevreden.'
Voor erkende vluchtelingen is de overgang van opvang naar een eigen woning meer dan een praktische stap.
De ontwikkelaars
'Mijn herinneringen zijn de draad die mij bindt aan Gaza, een plek die weigert me te laten gaan.'
‘We hebben meer dan een eenheidstaal nodig. Want zelfs al zou die er zijn, we zouden elkaar nog steeds niet begrijpen.’
De Israëlische oorlogsmachinerie richt zich in Gaza vooral op de jongste generatie. Wanneer luistert de wereld naar hen?
Naarmate de werkelijkheid van de klimaatontwrichting radicaler wordt, blijven velen wegkijken.
We hebben meer dan ooit nood aan collectieve actie, vindt Wies Willems.
Die verhalen bieden niet alleen een belangrijke blik op het leven zoals het is, maar bevatten ook nuttige informatie.
‘Het graf van mijn grootvader is een gapende wonde van puin. Zelfs onze doden zijn niet veilig.’
Als Israël kopstukken van Hamas vermoordt, dan heet het in onze media dat ze “uitgeschakeld” of “geneutraliseerd” zijn.
Verhalen in de juiste volgorde vertellen is essentieel, schrijft MO*columniste Layla El-Dekmak.
Liever dan een noodplan opstellen voor onvoorziene rampen, plant Bieke Purnelle bomen en redt ze egels.
Met cijfers moet je bedachtzaam en vooral eerlijk omspringen, waarschuwt MO*columniste Layla El-Dekmak.
Geert Van Istendael vindt dat onze consumptiemaatschappij stilaan totalitaire trekken vertoont.
Nu de wereld opnieuw verzeild is in een nucleair opbod, is het hoog tijd om ons collectieve geheugen op te frissen.
Het witte superioriteitsgevoel is zo oud als de zoektocht naar de westelijke doorvaart, aldus MO*columniste Fei Lauw.
Vluchtelingen weigeren maar tegelijk oorlogen blijven steunen: columniste van de maand Ayaan Abukar vindt het ironisch.
Journaliste Ayaan Abukar ziet dat onderdrukkende taal niet zonder gevolgen is, zeker niet voor kinderen en jongeren.
‘Waarom kan rijkdom niet omschreven worden als dat wat we overlaten voor anderen, ipv dat wat we verbruikt hebben?’
Wie zal er bij de nieuwe Europese Commissie nog opkomen voor internationale solidariteit, mensenrechten en duurzaamheid?
'Hoe kan iemand een stad besturen met zo weinig voeling voor haar inwoners?', vraagt Titia De Haes zich af.
Volgens de Oostenrijkse grondwet zal het land eeuwig neutraal blijven. Waarom kan dat ook niet gelden voor Oekraïne?
